Ezra 7:28 Verse Cross Referencess In Multiple Versions

Ezra 5:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17

• 1 அப்பொழுது ஆகாய் தீர்க்கதரிசியும், இத்தோவின் குமாரனாகிய சகரியா என்னும் தீர்க்கதரிசியும், யூதாவிலும் எருசலேமிலுமுள்ள யூதருக்கு இஸ்ரவேல் தேவனின் நாமத்திலே தீர்க்கதரிசனம் சொன்னார்கள்.
• 2 அப்பொழுது செயல்தியேலின் குமாரனாகிய செருபாபேலும் யோசதாக்கின் குமாரனாகிய யெசுவாவும் எழும்பி, எருசலேமிலுள்ள தேவனுடைய ஆலயத்தைக் கட்டத்தொடங்கினார்கள்; அவர்களுக்குத் திடன் சொல்ல தேவனுடைய தீர்க்கதரிசிகளும் இருந்தார்கள்.
• 3 அக்காலத்திலே நதிக்கு இப்புறத்தில் இருக்கிற நாடுகளுக்கு அதிபதியாகிய தத்னாய் என்பவனும், சேத்தார் பொஸ்னாயும், அவர்கள் வகையராவும் அவர்களிடத்துக்கு வந்து, இந்த ஆலயத்தைக் கட்டவும், இந்த மதிலை எடுப்பிக்கவும் உங்களுக்குக் கட்டளையிட்டவன் யார் என்று அவர்களைக் கேட்டார்கள்.
• 4 அப்பொழுது அதற்கு ஏற்ற உத்தரவையும், இந்த மாளிகையைக் கட்டுகிற மனிதரின் நாமங்களையும் அவர்களுக்குச் சொன்னோம்.
• 5 ஆனாலும் இந்தச் செய்தி தரியுவினிடத்திற்குப் போய் எட்டுகிறவரைக்கும் இவர்கள் யூதருடைய மூப்பரின் வேலையைத் தடுக்காதபடிக்கு, அவர்களுடைய தேவனின் கண் அவர்கள்மேல் வைக்கப்பட்டிருந்தது; அப்பொழுது இதைக்குறித்து அவர்கள் சொன்ன மறுமொழியைக் கடிதத்தில் எழுதியனுப்பினார்கள்.
• 6 நதிக்கு இப்புறத்திலிருக்கிற தத்னாய் என்னும் தேசாதிபதியும், சேத்தார் பொஸ்னாயும், நதிக்கு இப்புறத்திலிருக்கிற அப்பற்சாகியரான அவன் வகையராவும், ராஜாவாகிய தரியுவுக்கு எழுதியனுப்பின கடிதத்தின் நகலாவது:
• 7 ராஜாவாகிய தரியுவுக்குச் சகல சமாதானமும் உண்டாவதாக.
• 8 நாங்கள் யூதர் சீமையிலுள்ள மகா தேவனுடைய ஆலயத்துக்குப் போனோம்; அது பெருங்கற்களால் கட்டப்படுகிறது; மதில்களின்மேல் உத்திரங்கள் பாய்ச்சப்பட்டு, அந்த வேலை துரிசாய் நடந்து, அவர்களுக்குக் கைகூடிவருகிறதென்பது ராஜாவுக்குத் தெரியலாவதாக.
• 9 அப்பொழுது நாங்கள் அவர்கள் மூப்பர்களை நோக்கி: இந்த ஆலயத்தைக் கட்டவும், இந்த மதிலை எடுப்பிக்கவும் உங்களுக்குக் கட்டளையிட்டது யார் என்று கேட்டோம்.
• 10 இதுவுமல்லாமல், அவர்களுக்குள்ளே தலைவரான மனிதர் இன்னாரென்று உமக்கு எழுதி அறியப்படுத்தும்படி, அவர்கள் நாமங்கள் என்னவென்றும் கேட்டோம்.
• 11 அவர்கள் எங்களுக்குப் பிரதியுத்தரமாக: நாங்கள் பரலோகத்துக்கும் பூலோகத்துக்கும் தேவனாயிருக்கிறவருக்கு அடியாராயிருந்து, இஸ்ரவேலின் பெரிய ராஜா ஒருவன் அநேக வருஷங்களுக்குமுன்னே கட்டித்தீர்த்த இந்த ஆலயத்தை நாங்கள் மறுபடியும் கட்டுகிறோம்.
• 12 எங்கள் பிதாக்கள் பரலோகத்தின் தேவனுக்குக் கோபமூட்டினபடியினால், அவர் இவர்களைப் பாபிலோன் ராஜாவாகிய நேபுகாத்நேச்சார் என்னும் கல்தேயன் கையில் ஒப்புக்கொடுத்தார்; அவன் இந்த ஆலயத்தை நிர்மூலமாக்கி, ஜனத்தைப் பாபிலோனுக்குக் கொண்டுபோனான்.
• 13 ஆனாலும் பாபிலோன் ராஜாவாகிய கோரேசின் முதலாம் வருஷத்திலே கோரேஸ் ராஜாவானவர் தேவனுடைய இந்த ஆலயத்தைக் கட்டும்படி கட்டளையிட்டார்.
• 14 நேபுகாத்நேச்சார் எருசலேமிலிருந்த தேவாலயத்திலிருந்து எடுத்து, பாபிலோன் கோவிலில் கொண்டுபோய் வைத்திருந்த தேவனுடைய ஆலயத்தின் பொன் வெள்ளிப் பணிமுட்டுகளையும் ராஜாவாகிய கோரேஸ் பாபிலோன் கோவிலிலிருந்து எடுத்து. அவர் தேசாதிபதியாக நியமித்த செஸ்பாத்சாரென்னும் நாமமுள்ளவனிடத்தில் அவைகளை ஒப்புவித்து,
• 15 அவனை நோக்கி: நீ இந்தப் பணிமுட்டுகளை எடுத்து, எருசலேமிலிருக்கும் தேவாலயத்துக்குக் கொண்டுபோ; தேவனுடைய ஆலயம் அதின் ஸ்தானத்திலே கட்டப்படவேண்டும் என்றார்.
• 16 அப்பொழுது அந்தச் செஸ்பாத்சார் வந்து, எருசலேமிலுள்ள தேவனுடைய ஆலயத்தின் அஸ்திபாரத்தைப் போட்டான்; அந்நாள்முதல் இது வரைக்கும் அது கட்டப்பட்டு வருகிறது; அது இன்னும் முடியவில்லை என்றார்கள்.
• 17 இப்பொழுதும் ராஜாவுக்குச் சித்தமாயிருந்தால், எருசலேமிலுள்ள தேவனுடைய ஆலயத்தைக் கட்ட, ராஜாவாகிய கோரேஸ் கட்டளையிட்டதுண்டோ என்று பாபிலோனில் இருக்கிற ராஜாவின் கஜானாவிலே ஆராய்ந்து பார்க்கவும், இந்த விஷயத்தில் ராஜாவினுடைய சித்தம் இன்னதென்று எங்களுக்கு எழுதியனுப்பவும் உத்தரவாகவேண்டும் என்று எழுதியனுப்பினார்கள்.

Ezra 7:9

• 9 முதலாம் மாதம் முதல் தேதியிலே அவன் பாபிலோனிலிருந்து பிரயாணமாகப் புறப்பட்டு, ஐந்தாம் மாதம் முதல்தேதியிலே தன் தேவனுடைய தயவுள்ள கரம் தன்மேலிருந்ததினால் எருசலேமுக்கு வந்தான்.

Ezra 8:18

• 18 அவர்கள் எங்கள் மேலிருந்த எங்கள் தேவனுடைய தயையுள்ள கரத்தின்படியே, இஸ்ரவேலுக்குப் பிறந்த லேவியின் குமாரனாகிய மகேலியின் புத்திரரில் புத்தியுள்ள மனுஷனாகிய செரெபியாவும் அவன் குமாரரும் சகோதரருமான பதினெட்டுப்பேரையும்,

Ezra 9:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15

• 1 இவைகள் செய்து முடிந்தபின்பு, பிரபுக்கள் என்னிடத்தில் சேர்ந்து: இஸ்ரவேல் ஜனங்களும், ஆசாரியரும் லேவியரும் ஆகிய இவர்கள், கானானியர், ஏத்தியர், பெரிசியர், எபூசியர், அம்மோனியர், மோவாபியர், எகிப்தியர், அம்மோரியர் என்னும் இந்த தேசங்களின் ஜனங்களுக்கும், அவர்களுடைய அருவருப்புகளுக்கும் விலகியிருக்கவில்லை.
• 2 எப்படியென்றால், அவர்களுடைய குமாரத்திகளிலே தங்களுக்கும் தங்கள் குமாரருக்கும் பெண்களைக் கொண்டார்கள்; இப்படியே பரிசுத்த வித்து தேசங்களின் ஜனங்களோடே கலந்து போயிற்று; பிரபுக்களின் கையும், அதிகாரிகளின் கையும், இந்தக் குற்றத்தில் முந்தினதாயிருக்கிறது என்றார்கள்.
• 3 இந்த வர்த்தமானத்தை நான் கேட்டபொழுது, என் வஸ்திரத்தையும் என் சால்வையையும் நான் கிழித்து, என் தலையிலும் என் தாடியிலுமுள்ள மயிரைப் பிடுங்கித் திகைத்தவனாய் உட்கார்ந்திருந்தேன்.
• 4 அப்பொழுது சிறையிருப்பிலிருந்து வந்தவர்களுடைய குற்றத்தினிமித்தம் இஸ்ரவேலுடைய தேவனின் வார்த்தைகளுக்கு நடுங்குகிற யாவரும் என்னோடே கூடிக்கொண்டார்கள்; நானோ அந்திப்பலி செலுத்தப்படுமட்டும் திகைத்தவனாய் உட்கார்ந்துகொண்டிருந்தேன்.
• 5 அந்திப்பலி நேரத்திலே நான் துக்கத்தோடே எழுந்து, கிழித்துக்கொண்ட வஸ்திரத்தோடும் சால்வையோடும் முழங்காற்படியிட்டு, என் கைகளை என் தேவனாகிய கர்த்தருக்கு நேராக விரித்து:
• 6 என் தேவனே, நான் என் முகத்தை என் தேவனாகிய உமக்கு முன்பாக ஏறெடுக்க வெட்கிக் கலங்குகிறேன்; எங்கள் அக்கிரமங்கள் எங்கள் தலைக்கு மேலாகப் பெருகிற்று; எங்கள் குற்றம் வானபரியந்தம் வளர்ந்துபோயிற்று.
• 7 எங்கள் பிதாக்களின் நாட்கள்முதல் இந்நாள்மட்டும் நாங்கள் பெரிய குற்றத்துக்கு உள்ளாயிருக்கிறோம்; எங்கள் அக்கிரமங்களினிமித்தம் நாங்களும், எங்கள் ராஜாக்களும், எங்கள் ஆசாரியர்களும், இந்நாளிலிருக்கிறதுபோல, அந்நியதேச ராஜாக்களின் கையிலே, பட்டயத்துக்கும், சிறையிருப்புக்கும், கொள்ளைக்கும், வெட்கத்துக்கும் ஒப்புக்கொடுக்கப்பட்டோம்.
• 8 இப்பொழுதும் எங்கள் தேவனாகிய கர்த்தர் எங்களிலே தப்பின சிலரை மீதியாக வைக்கவும், தம்முடைய பரிசுத்த ஸ்தலத்தில் எங்களுக்கு ஒரு குச்சைக் கொடுக்கவும், இப்படியே எங்கள் தேவன் எங்கள் கண்களைப் பிரகாசிப்பித்து, எங்கள் அடிமைத்தனத்திலே எங்களுக்குக் கொஞ்சம் உயிர் கொடுக்கவும், அவராலே கொஞ்சநேரமாவது கிருபை கிடைத்தது.
• 9 நாங்கள் அடிமைகளாயிருந்தோம்; ஆனாலும் எங்கள் அடிமைத்தனத்திலே எங்கள் தேவன் எங்களைக் கைவிடாமல், எங்களுக்கு உயிர்கொடுக்கவும்; நாங்கள் எங்கள் தேவனுடைய ஆலயத்தை எடுப்பித்து, பாழாய்ப்போன அதைப் புதுப்பிக்கும்படிக்கும் எங்களுக்கு யூதாவிலும் எருசலேமிலும் ஒரு வேலியைக் கட்டளையிடும்படிக்கும், பெர்சியாவின் ராஜாக்கள் சமுகத்தில் எங்களுக்குத் தயைகிடைக்கச் செய்தார்.
• 10 இப்பொழுதும் எங்கள் தேவனே, நாங்கள் இனி என்னசொல்லுவோம்; தேவரீர் உமது ஊழியக்காரராகிய தீர்க்கதரிசிகளைக்கொண்டு கற்பித்த உமது கற்பனைகளை விட்டுவிட்டோம்.
• 11 நீங்கள் சுதந்தரிக்கிறதற்கு உட்பிரவேசிக்கும் தேசமானது; தேசாதேசங்களுடைய ஜனங்களின் அசங்கியத்தினாலும், அவர்கள் அதை ஒரு முனைதொடங்கி மறுமுனைமட்டும் நிறையப்பண்ணின அவர்களுடைய அருவருப்புகளினாலும் அவர்களுடைய அசுத்தத்தினாலும், தீட்டுப்பட்டதாயிருக்கிறது.
• 12 ஆதலால் நீங்கள் பலத்துக்கொண்டு, தேசத்தின் நன்மையைப் புசித்து, அதை நித்தியகாலமாக உங்கள் பிள்ளைகளுக்கு உம்பிளிக்கையாகப் பின்வைக்கும்படிக்கு, நீங்கள் உங்கள் குமாரத்திகளை அவர்களுடைய குமாரருக்குக் கொடாமலும், அவர்களுடைய குமாரத்திகளை உங்கள் குமாரருக்குக்கொள்ளாமலும், அவர்களுடைய சமாதானத்தையும் நன்மையையும் ஒருக்காலும் நாடாமலும் இருப்பீர்களாக என்றீரே.
• 13 இப்பொழுதும் எங்கள் தேவனே, எங்கள் பொல்லாத செய்கைகளினாலும், எங்கள் பெரிய குற்றத்தினாலும், இவைகளெல்லாம் எங்கள்மேல் வந்தும், தேவரீர் எங்கள் அக்கிரமத்துக்குத்தக்க ஆக்கினையை எங்களுக்கு இடாமல், எங்களை இப்படித் தப்பவிட்டிருக்கையில்,
• 14 நாங்கள் உமது கற்பனைகளை வீணாக்கவும், இந்த அருவருப்புகளுள்ள ஜனங்களோடே சம்பந்தங்கலக்கவும் தகுமோ? அப்படிச் செய்தால், எங்களில் ஒருவரும் மீந்து தப்பாதபடிக்கு, தேவரீர் எங்களை நிர்மூலமாக்குமட்டும் எங்கள்மேல் கோபமாயிருப்பீரல்லவோ?
• 15 இஸ்ரவேலின் தேவனாகிய கர்த்தாவே, நீர் நீதியுள்ளவர்; ஆகையால் இந்நாளில் இருக்கிறதுபோல, நாங்கள் தப்பி மீந்திருக்கிறோம்; இதோ, நாங்கள் உமக்கு முன்பாகக் குற்றத்திற்குள்ளானவர்கள்; இதினிமித்தம் நாங்கள் உமக்கு முன்பாக நிற்கத்தக்கவர்கள் அல்ல என்று பிரார்த்தித்தேன்.

Ezra 5:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17

• 1 அப்போது, ஆகாய் தீர்க்கதரிசியும், இத்தோவின் மகனாகிய சகரியாவும் தேவனுடைய பெயரால் தீர்க்கதரிசனம் சொல்ல ஆரம்பித்தனர். அவர்கள் யூதாவிலும் எருசலேமிலும் யூதர்களை உற்சாகப்படுத்தினார்கள்.
• 2 எனவே செயல்தியேலின் மகனாகிய செருபாபேலும், யோசதாக்கின் மகனாகிய யெசுவாவும் மீண்டும் எழுந்து எருசலேமில் ஆலய வேலையை ஆரம்பித்தனர். தேவனுடைய தீர்க்கதரிசிகள் அனைவரும் அவர்களோடு இருந்து, அவர்கள் வேலைக்கு பக்கப்பலமாக இருந்தார்கள்.
• 3 அப்போது தத்னாய் ஐபிராத்து ஆற்றுக்கு மேற்குப் பகுதிக்கு ஆளுநராக இருந்தான். தத்னாயும், சேத்தார் பொஸ்னாயும், அவர்களுடன் இருந்தவர்களும் செருபாபேலிடமும், யெசுவா மற்றும் அவர்களோடு இருந்தவர்களிடம் சென்றார்கள். தத்னாயும், அவனோடு வந்தவர்களும் செருபாபேல் மற்றும் அவனுடனிருந்தவர்களிடம், "இந்த ஆலயத்தை மீண்டும் புதிதாகக் கட்ட உங்களுக்கு யார் அனுமதி கொடுத்தது?" என்று கேட்டார்கள்.
• 4 மேலும் அவர்கள் செருபாபேலிடம், "இக்கட்டிடத்திற்காக வேலைச் செய்பவர்களின் பெயர்கள் எல்லாம் என்ன?" என்றும் கேட்டனர்.
• 5 ஆனால் தேவன் யூதத் தலைவர்களைக் கவனித்துக் கொண்டு இருந்தார். கட்டிடம் கட்டுபவர்கள், இந்தச் செய்தி தரியுவினிடத்தில் போய் சேருகிறவரைக்கும் தம் வேலையை நிறுத்தவில்லை. கோரேசு அரசன் பதில் செல்லுகிறவரைக்கும் அவர்கள் தொடர்ந்து வேலைச் செய்தனர்.
• 6 ஐபிராத்து ஆற்றின் மேற்குப்பகுதிக்கு ஆளுநரான தத்னாயும், சேத்தார் பொஸ்னாயும், மேலும் சில முக்கியமான ஜனங்களும் அரசனான தரியுவுக்குக் கடிதம் அனுப்பினார்கள்.
• 7 இதுதான் அக்கடிதத்தின் நகல்: தரியு அரசனுக்கு, வாழ்த்துக்கள்.
• 8 தரியு அரசனே! நாங்கள் யூதா பகுதிக்குப் போனது உமக்குத் தெரியும். நாங்கள் மகா தேவனுடைய ஆலயத்திற்குப் போனோம். யூதாவிலுள்ள ஜனங்கள் அவ்வாலயத்தைப் பெரிய கற்களால் கட்டிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். அவர்கள் அவர்களில் பெரிய மரத்தடிகளை வைத்துக்கொண்டிருந்தனர். மிகக் கவனமாக வேலை நடந்துக்கொண்டிருந்தது. யூதா ஜனங்கள் கடுமையாக வேலைச் செய்து கொண்டிருந்தனர். அவர்கள் வேலையை விரைவாகச் செய்கின்றனர், அது விரைவில் முடியும்.
• 9 அவர்களின் தலைவர்களிடம் அவர்கள் செய்துகொண்டிருந்த வேலைகளைக் குறித்து சில கேள்விகளைக் கேட்டோம். அவர்களிடம், "இவ்வாலயத்தைப் புதிது போல கட்ட உங்களுக்கு யார் அனுமதி கொடுத்தது?" என்று நாங்கள் கேட்டோம்.
• 10 அவர்களின் பெயர்களையும் நாங்கள் கேட்டோம். அவர்களின் தலைவர்கள் பெயரை நீங்கள் தெரிந்துக்கொள்ளும்படி எழுதி வைக்க நாங்கள் விரும்பினோம்.
• 11 அவர்கள் சொன்ன பதில் இதுதான்: நாங்கள் பூமிக்கும், பரலோகத்திற்கும் தேவனுடைய ஊழியர்கள். இஸ்ரவேலின் மிகப் பெரிய அரசன் பல ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் கட்டிமுடித்த ஆலயத்தை நாங்கள் திரும்பக் கட்டிக்கொண்டிருக்கிறோம்.
• 12 ஆனால் எங்கள் முற்பிதாக்கள் பரலோகத்தின் தேவனுக்கு கோபம் வரும்படி நடந்துக்கொண்டார்கள். எனவே தேவன் எங்கள் முற்பிதாக்களை நேபுகாத்நேச்சாரிடம் கொடுத்தார். அவன் இந்த ஆலயத்தை அழித்தான். ஜனங்களை பலவந்தமாக பாபிலோனுக்கு கைதிகளாக அழைத்துச் சென்றான்.
• 13 ஆனால், கோரேசு பாபிலோனின் அரசனான முதல் ஆண்டில், தேவனுடைய ஆலயத்தை மீண்டும் கட்டும்படி கட்டளையிட்டான்.
• 14 கடந்த காலத்தில் தேவனுடைய ஆலயத்திலிருந்து எடுத்துச் செல்லப்பட்ட பொன் மற்றும் வெள்ளிப் பொருட்களை, பாபிலோனில் உள்ள நேபுகாத்நேச்சாரின் ஆலயத்திலிருந்து கோரேசு கொண்டு வந்தான். எருசலேமில் உள்ள ஆலயத்தில் இருந்து நேபுகாத்நேச்சார் அவற்றைப் பாபிலோனில் உள்ள ஆலயத்திற்கு எடுத்துச் சென்றான். அரசன் கோரேசு, அப்பொன் மற்றும் வெள்ளிப் பொருட்களை செஸ்பாத்சாரிடம் (செருபாபேலிடம்) கொடுத்தான். கோரேசு செஸ்பாத்சாரை ஆளுநராகத் தேர்ந்தெடுத்தான்.
• 15 பிறகு கோரேசு செஸ்பாத்சாரிடம், "இந்தப் பொன்னையும் வெள்ளியையும் எடுத்து போய் எருசலேமில் உள்ள ஆலயத்தில் திரும்ப வை. முன்பு ஆலயம் இருந்த அதே இடத்தில் மீண்டும் ஆலயத்தைக் கட்டு" என்றான்.
• 16 எனவே செஸ்பாத்சார் வந்து தேவனுடைய ஆலயத்திற்கு எருசலேமில் அஸ்திவாரம் அமைத்தான். அன்றிலிருந்து இன்று வரை வேலைத் தொடர்கிறது. ஆனால் அது இன்னும் முடியவில்லை.
• 17 இப்போது, அரசன் விரும்பினால் அரசனுடைய பழைய அதிகாரப்பூர்வமானப் பத்திரங்களைத் தேடிப்பாருங்கள். கோரேசு அரசன் எருசலேமில் தேவனுக்காக ஆலயம் கட்ட கட்டளையிட்டது உண்மை என்றால், பிறகு ஒரு கடிதத்தை எங்களுக்கு அனுப்புங்கள். அதில் இனி நாங்கள் என்ன செய்வது என்பது பற்றி குறிப்பிடுங்கள் என்று எழுதியிருந்தனர்.

Ezra 7:9

• 9 எஸ்றாவும் அவனது குழுவும் முதல் மாதத்தின் முதல் நாளில் பாபிலோனை விட்டு நீங்கினார்கள். அவன் எருசலேமிற்கு ஐந்தாம் மாதத்தின் முதல் நாளில் வந்துசேர்ந்தான். தேவனாகிய கர்த்தர் எஸ்றாவோடு இருந்தார்.

Ezra 8:18

• 18 ஏனென்றால் தேவன் நம்மோடு இருந்ததால், இத்தோவின் உறவினர்கள் கீழக்கண்டவர்களை அனுப்பி வைத்தனர்: மகேலி என்பவனின் சந்ததியில் ஒருவனும், அறி வாளியுமான செரெபியா: மகேலி லேவியின் மகன்களில் ஒருவன். லேவி இஸ்ரவேலின் மகன்களில் ஒருவன். அவர்கள் செரெபியாவின் மகன்களையும், சகோதரர்களையும் அனுப்பினார்கள். அக்குடும்பத்தில் மொத்தம் 18 பேர் வந்தனர்.

Ezra 9:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15

• 1 இவை அனைத்தையும் செய்து முடிந்த பிறகு, இஸ்ரவேல் ஜனங்களின் தலைவர்கள் என்னிடம் வந்தனர். அவர்கள், "எஸ்றா, இஸ்ரவேல் ஜனங்கள் தம்மைச் சுற்றியுள்ள ஜனங்களிடமிருந்து தங்களைத் தனியே பிரித்து வைத்திருக்கவில்லை. ஆசாரியர்களும் லேவியர்களும் தங்களைத் தனியே பிரித்து வைத்திருக்கவில்லை. இவர்கள், கானானியர், ஏத்தியர், பெர்சியர், எபூசியர், அம்மோனியர், மோவாபியர், எகிப்தியர், எம்மோரியர் ஆகிய ஜனங்களால் பாதிப்புக்குள்ளாகி, அவர்களின் தீயச் செயல்களுக்கும் ஆளானார்கள்.
• 2 இஸ்ரவேல் ஜனங்கள் எங்களைச் சுற்றியுள்ளவர்களை மணந்துக்கொண்டனர். இஸ்ரவேல் ஜனங்கள் சிறப்புக்குரியவர்களாகக் கருதப்படத்தக்கவர்கள். ஆனால் அவர்கள் இப்போது தம்மோடு வாழும் மற்றவர்களோடு கலந்துவிட்டனர். இந்த வகையில் இஸ்ரவேல் ஜனங்களின் தலைவர்களும் முக்கிய அதிகாரிகளும் ஒரு மோசமான உதாரணமாக இருந்தனர்" என்றனர்.
• 3 நான் இதைப்பற்றி கேள்விப்பட்டதும், நான் கலக்கமடைந்ததைக் காட்ட எனது ஆடைகளையும் சால்வைகளையும் கிழித்துக்கொண்டேன். என் தலையிலும் தாடியிலும் உள்ள முடியைப் பிடுங்கிக்கொண்டேன். அதிர்ச்சியடைந்தும் கலக்கமடைந்தும் நான் உட்கார்ந்துவிட்டேன்.
• 4 பிறகு, தேவனுடைய சட்டங்கள் மீது மரியாதைக் கொண்ட ஒவ்வொருவரும் அஞ்சினார்கள். அவர்கள், அடிமைத்தனத்திலிருந்து மீண்ட இஸ்ரவேலர்கள் தேவனுக்கு உண்மையுள்ளவர்கள் அல்ல என்பதை அறிந்ததால் பயந்தார்கள். நான் அதிர்ச்சியும் கலக்கமும் அடைந்தேன். பலிக்கான மாலை நேரம்வரை நான் உட்கார்ந்திருந்தேன். அந்த ஜனங்கள் என்னைச் சுற்றிக் கூடினார்கள்.
• 5 பிறகு பலிக்குரிய மாலை நேரம் வந்ததும் நான் எழுந்தேன். அங்கே அமர்ந்திருந்தபொழுது, பார்ப்பதற்கு வெட்கப்படும்படியாக என்னை நானே ஆக்கிக் கொண்டேன். எனது ஆடையும் சால்வையும் கிழிந்திருந்தன. நான் முழங்காலிட்டு, என் தேவனாகிய கர்த்தருக்கு நேராக கைகளை விரித்திருந்தேன்.
• 6 பிறகு நான் இந்த ஜெபத்தைச் செய்தேன். எனது தேவனே, உம்மைப் பார்ப்பதற்கு நான் மிகவும் வெட்கமும் குழப்பமும் அடைகிறேன். எங்கள் தலைகளைவிட எங்கள் பாவங்கள் உயரமாகிவிட்டதை அறிந்து வெட்கப்படுகிறேன். எங்கள் குற்றங்கள் பரலோகம்வரை எட்டியது.
• 7 எங்கள் முற்பிதாக்களின் காலமுதல் இன்றுவரை நாங்கள் பலவகையான பாவங்களைச் செய்து வருகிறோம். நாங்கள் பாவம் செய்ததினால் எங்களுடைய அரசர்களும் ஆசாரியர்களும் தண்டிக்கப்பட்டனர். வெளிநாட்டு அரசர்கள் எங்களைத் தாக்கி, எங்கள் ஜனங்களை இழுத்துச் சென்றனர். எங்களுக்குரிய செல்வங்களையும் எடுத்துக்கொண்டு எங்களை அவமானத்திற்குள்ளாக்கிவிட்டார்கள். இன்றும் கூட அதே நிலைதான் உள்ளது.
• 8 ஆனால் இப்போது, முடிவாக நீர் எங்கள் மீது இரக்கத்துடன் இருக்கிறீர். அடிமைத்தனத்திலிருந்த எங்களில் சிலரை விடுதலை செய்து, இந்தப் பரிசுத்தமான இடத்திற்கு அழைத்து வந்தீர், கர்த்தாவே எங்களுக்குப் புதிய வாழ்வும், அடிமைத்தனத்திலிருந்து விடுதலையும் தந்தீர்.
• 9 This verse may not be a part of this translation
• 10 இப்போது, தேவனே உமக்கு நாங்கள் என்ன சொல்ல முடியும்? மீண்டும் நாங்கள் உம்முடைய கட்டளைகளுக்குக் கீழ்ப்படிவதை நிறுத்திக் கொண்டோம்.
• 11 தேவனே, நீர் உம்முடைய ஊழியக்காரர்களையும், தீர்க்கதரிசிகளையும் பயன்படுத்தி உமது கட்டளைகளைக் கொடுத்தீர். நீர் "நீங்கள் வாழப் போகிற நாடு அழிந்துபோன நாடு. அது, அங்குள்ள ஜனங்களின் தீயச் செயல்களால் அழிந்து போனது. இந்த நாட்டிலுள்ள ஒவ்வொரு இடத்திலும் அங்குள்ள ஜனங்கள் பாவம் செய்தனர். அவர்கள் இந்தத் தேசத்தைத் தங்கள் பாவங்களால் அசிங்கப்படுத்திவிட்டனர்.
• 12 எனவே, இஸ்ரவேல் ஜனங்களே, அவர்களது பிள்ளைகளை உங்கள் பிள்ளைகள் மணந்துக்கொள்ள அனுமதிக்கவேண்டாம்! அவர்களோடு சேராதீர்கள். அவர்களது பொருட்களை விரும்பாதீர்கள்! எனது கட்டளைகளுக்குக் கீழ்ப்படியுங்கள். எனவே நீங்கள் பலமுள்ளவர்களாகவும், இந்த நாட்டிலுள்ள நல்லவற்றை அனுபவிப்பவர்களாகவும் இருப்பீர்கள். பிறகு இந்த நிலத்தை உமது பிள்ளைகளுக்குக் கொடுக்கலாம்" என்று சொன்னீர்.
• 13 எங்களுடைய சொந்தத் தவறுகளால் தான் எங்களுக்கு தீமைகள் ஏற்பட்டன. நாங்கள் கெட்டவற்றைச் செய்திருக்கிறோம், எங்களிடம் நிறைய குற்றங்கள் உள்ளன. ஆனால், எங்கள் தேவனாகிய நீர் எங்களுக்குரிய தண்டனைகளைவிடக் குறைவாகவே தண்டித்தீர். நாங்கள் பயங்கரமான பாவங்களைச் செய்திருக்கிறோம். நாங்கள் மிக மோசமாகத் தண்டிக்கப்பட்டிருக்கவேண்டும். ஆனால் நீர் எங்களை அடிமைத்தனத்திலிருந்து மீட்டிருக்கின்றீர்.
• 14 எனவே, நாங்கள் உம்முடைய கட்டளைகளை மீறக்கூடாது என்று தெரிந்துக்கொண்டோம். அவர்களை நாங்கள் மணந்துக்கொள்ளக்கூடாது. அவர்கள் தீய பாவங்களை செய்தனர். தேவனே, நாங்கள் அவர்களைத் தொடர்ந்து மணந்துக்கொண்டிருந்தால், எங்களை நீர் முழுவதும் அழித்துவிடுவீர் என்பதை அறிவோம்! பிறகு, இஸ்ரவேலர் எவரும் உயிரோடு இருக்கமாட்டார்கள்.
• 15 இஸ்ரவேலின் தேவனாகிய கர்த்தாவே, நீர் நல்லவர்! நீர் இன்னும் எங்களில் சிலரை வாழ விட்டிருக்கிறீர். ஆமாம், நாங்கள் குற்றவாளிகளே! எங்கள் குற்றமனப்பான்மையால் எங்களில் ஒருவரும் உமது முன்னிலையில் நிற்க அனுமதிக்கப்படக்கூடாது.

Ezra 5:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17

• 1 Then the prophets, Haggai the prophet, and Zechariah the son of Iddo, prophesied unto the Jews that were in Judah and Jerusalem in the name of the God of Israel, even unto them.
• 2 Then rose up Zerubbabel the son of Shealtiel, and Jeshua the son of Jozadak, and began to build the house of God which is at Jerusalem: and with them were the prophets of God helping them.
• 3 At the same time came to them Tatnai, governor on this side the river, and Shetharboznai, and their companions, and said thus unto them, Who hath commanded you to build this house, and to make up this wall?
• 4 Then said we unto them after this manner, What are the names of the men that make this building?
• 5 But the eye of their God was upon the elders of the Jews, that they could not cause them to cease, till the matter came to Darius: and then they returned answer by letter concerning this matter.
• 6 The copy of the letter that Tatnai, governor on this side the river, and Shetharboznai, and his companions the Apharsachites, which were on this side the river, sent unto Darius the king:
• 7 They sent a letter unto him, wherein was written thus; Unto Darius the king, all peace.
• 8 Be it known unto the king, that we went into the province of Judea, to the house of the great God, which is builded with great stones, and timber is laid in the walls, and this work goeth fast on, and prospereth in their hands.
• 9 Then asked we those elders, and said unto them thus, Who commanded you to build this house, and to make up these walls?
• 10 We asked their names also, to certify thee, that we might write the names of the men that were the chief of them.
• 11 And thus they returned us answer, saying, We are the servants of the God of heaven and earth, and build the house that was builded these many years ago, which a great king of Israel builded and set up.
• 12 But after that our fathers had provoked the God of heaven unto wrath, he gave them into the hand of Nebuchadnezzar the king of Babylon, the Chaldean, who destroyed this house, and carried the people away into Babylon.
• 13 But in the first year of Cyrus the king of Babylon the same king Cyrus made a decree to build this house of God.
• 14 And the vessels also of gold and silver of the house of God, which Nebuchadnezzar took out of the temple that was in Jerusalem, and brought them into the temple of Babylon, those did Cyrus the king take out of the temple of Babylon, and they were delivered unto one, whose name was Sheshbazzar, whom he had made governor;
• 15 And said unto him, Take these vessels, go, carry them into the temple that is in Jerusalem, and let the house of God be builded in his place.
• 16 Then came the same Sheshbazzar, and laid the foundation of the house of God which is in Jerusalem: and since that time even until now hath it been in building, and yet it is not finished.
• 17 Now therefore, if it seem good to the king, let there be search made in the king's treasure house, which is there at Babylon, whether it be so, that a decree was made of Cyrus the king to build this house of God at Jerusalem, and let the king send his pleasure to us concerning this matter.

Ezra 7:9

• 9 For upon the first day of the first month began he to go up from Babylon, and on the first day of the fifth month came he to Jerusalem, according to the good hand of his God upon him.

Ezra 8:18

• 18 And by the good hand of our God upon us they brought us a man of understanding, of the sons of Mahli, the son of Levi, the son of Israel; and Sherebiah, with his sons and his brethren, eighteen;

Ezra 9:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15

• 1 Now when these things were done, the princes came to me, saying, The people of Israel, and the priests, and the Levites, have not separated themselves from the people of the lands, doing according to their abominations, even of the Canaanites, the Hittites, the Perizzites, the Jebusites, the Ammonites, the Moabites, the Egyptians, and the Amorites.
• 2 For they have taken of their daughters for themselves, and for their sons: so that the holy seed have mingled themselves with the people of those lands: yea, the hand of the princes and rulers hath been chief in this trespass.
• 3 And when I heard this thing, I rent my garment and my mantle, and plucked off the hair of my head and of my beard, and sat down astonied.
• 4 Then were assembled unto me every one that trembled at the words of the God of Israel, because of the transgression of those that had been carried away; and I sat astonied until the evening sacrifice.
• 5 And at the evening sacrifice I arose up from my heaviness; and having rent my garment and my mantle, I fell upon my knees, and spread out my hands unto the LORD my God,
• 6 And said, O my God, I am ashamed and blush to lift up my face to thee, my God: for our iniquities are increased over our head, and our trespass is grown up unto the heavens.
• 7 Since the days of our fathers have we been in a great trespass unto this day; and for our iniquities have we, our kings, and our priests, been delivered into the hand of the kings of the lands, to the sword, to captivity, and to a spoil, and to confusion of face, as it is this day.
• 8 And now for a little space grace hath been shewed from the LORD our God, to leave us a remnant to escape, and to give us a nail in his holy place, that our God may lighten our eyes, and give us a little reviving in our bondage.
• 9 For we were bondmen; yet our God hath not forsaken us in our bondage, but hath extended mercy unto us in the sight of the kings of Persia, to give us a reviving, to set up the house of our God, and to repair the desolations thereof, and to give us a wall in Judah and in Jerusalem.
• 10 And now, O our God, what shall we say after this? for we have forsaken thy commandments,
• 11 Which thou hast commanded by thy servants the prophets, saying, The land, unto which ye go to possess it, is an unclean land with the filthiness of the people of the lands, with their abominations, which have filled it from one end to another with their uncleanness.
• 12 Now therefore give not your daughters unto their sons, neither take their daughters unto your sons, nor seek their peace or their wealth for ever: that ye may be strong, and eat the good of the land, and leave it for an inheritance to your children for ever.
• 13 And after all that is come upon us for our evil deeds, and for our great trespass, seeing that thou our God hast punished us less than our iniquities deserve, and hast given us such deliverance as this;
• 14 Should we again break thy commandments, and join in affinity with the people of these abominations? wouldest not thou be angry with us till thou hadst consumed us, so that there should be no remnant nor escaping?
• 15 O LORD God of Israel, thou art righteous: for we remain yet escaped, as it is this day: behold, we are before thee in our trespasses: for we cannot stand before thee because of this.

Ezra 5:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17

• 1 Then the prophets, ^H5029 Haggai ^H2292 the prophet, ^H5029 and Zechariah ^H2148 the son ^H1247 of Iddo, ^H5714 prophesied ^H5013 unto ^H5922 the Jews ^H3062 that ^H1768 were in Judah ^H3061 and Jerusalem ^H3390 in the name ^H8036 of the God ^H426 of Israel, ^H3479 even unto ^H5922 them.
• 2 Then ^H116 rose up ^H6966 Zerubbabel ^H2217 the son ^H1247 of Shealtiel, ^H7598 and Jeshua ^H3443 the son ^H1247 of Jozadak, ^H3136 and began ^H8271 to build ^H1124 the house ^H1005 of God ^H426 which ^H1768 is at Jerusalem: ^H3390 and with ^H5974 them were the prophets ^H5029 of ^H1768 God ^H426 helping ^H5583 them.
• 3 At the same time ^H2166 came ^H858 to ^H5922 them Tatnai, ^H8674 governor ^H6347 on this side ^H5675 the river, ^H5103 and Shethar- ^H8370 boznai , and their companions, ^H3675 and said ^H560 thus ^H3652 unto them, Who ^H4479 hath commanded ^{H7761 H2942} you to build ^H1124 this ^H1836 house, ^H1005 and to make up ^H3635 this ^H1836 wall ^H846 ?
• 4 Then ^H116 said ^H560 we unto them after this manner, ^H3660 What ^H4479 are the names ^H8036 of the men ^H1400 that ^H1768 make ^H1124 this ^H1836 building ^H1147 ?
• 5 But the eye ^H5870 of their God ^H426 was ^H1934 upon ^H5922 the elders ^H7868 of the Jews, ^H3062 that they could not ^H3809 cause them ^H1994 to cease, ^H989 till ^H5705 the matter ^H2941 came ^H1946 to Darius: ^H1868 and then ^H116 they returned answer ^H8421 by letter ^H5407 concerning ^H5922 this ^H1836 matter .
• 6 The copy ^H6573 of the letter ^H104 that ^H1768 Tatnai, ^H8674 governor ^H6347 on this side ^H5675 the river, ^H5103 and Shethar- ^H8370 boznai , and his companions ^H3675 the Apharsachites, ^H671 which ^H1768 were on this side ^H5675 the river, ^H5103 sent ^H7972 unto ^H5922 Darius ^H1868 the king: ^H4430
• 7 They sent ^H7972 a letter ^H6600 unto ^H5922 him, wherein ^H1459 was written ^H3790 thus; ^H1836 Unto Darius ^H1868 the king, ^H4430 all ^H3606 peace. ^H8001
• 8 Be ^H1934 it known ^H3046 unto the king, ^H4430 that ^H1768 we went ^H236 into the province ^H4083 of Judea, ^H3061 to the house ^H1005 of the great ^H7229 God, ^H426 which ^H1932 is built ^H1124 with great ^H1560 stones, ^H69 and timber ^H636 is laid ^H7761 in the walls, ^H3797 and this ^H1791 work ^H5673 goeth ^H5648 fast on, ^H629 and prospereth ^H6744 in their hands. ^H3028
• 9 Then ^H116 asked ^H7593 we those ^H479 elders, ^H7868 and said ^H560 unto them thus, ^H3660 Who ^H4479 commanded ^{H7761 H2942} you to build ^H1124 this ^H1836 house, ^H1005 and to make up ^H3635 these ^H1836 walls ^H846 ?
• 10 We asked ^H7593 their names ^H8036 also, ^H638 to certify ^H3046 thee, that ^H1768 we might write ^H3790 the names ^H8036 of the men ^H1400 that ^H1768 were the chief ^H7217 of them.
• 11 And thus ^H3660 they returned ^H8421 us answer, ^H6600 saying, ^H560 We ^H586 are the servants ^H5649 of ^H1768 the God ^H426 of heaven ^H8065 and earth, ^H772 and build ^H1124 the house ^H1005 that ^H1768 was ^H1934 built ^H1124 these ^H1836 many ^H7690 years ^H8140 ago ^{H4481 H6928} , which a great ^H7229 king ^H4430 of Israel ^H3479 built ^H1124 and set up. ^H3635
• 12 But ^H3861 after ^H4481 that ^H1768 our fathers ^H2 had provoked the God of heaven unto wrath ^H7265 H426, ^H8065 he gave ^H3052 them ^H1994 into the hand ^H3028 of Nebuchadnezzar ^H5020 the king ^H4430 of Babylon, ^H895 the Chaldean, ^H3679 who destroyed ^H5642 this ^H1836 house, ^H1005 and carried the people away ^{H1541 H5972} into Babylon. ^H895
• 13 But ^H1297 in the first ^H2298 year ^H8140 of Cyrus ^H3567 the king ^H4430 of ^H1768 Babylon ^H895 the same king ^H4430 Cyrus ^H3567 made ^H7761 a decree ^H2942 to build ^H1124 this ^H1836 house ^H1005 of God. ^H426
• 14 And the vessels ^H3984 also ^H638 of ^H1768 gold ^H1722 and silver ^H3702 of ^H1768 the house ^H1005 of God, ^H426 which ^H1768 Nebuchadnezzar ^H5020 took ^H5312 out of ^H4481 the temple ^H1965 that ^H1768 was in Jerusalem, ^H3390 and brought ^H2987 them ^H1994 into the temple ^H1965 of ^H1768 Babylon, ^H895 those ^H1994 did Cyrus ^H3567 the king ^H4430 take ^H5312 out of ^H4481 the temple ^H1965 of ^H1768 Babylon, ^H895 and they were delivered ^H3052 unto one , whose name ^H8036 was Sheshbazzar, ^H8340 whom ^H1768 he had made ^H7761 governor; ^H6347
• 15 And said ^H560 unto him, Take ^H5376 these ^H459 vessels, ^H3984 go, ^H236 carry ^H5182 them ^H1994 into the temple ^H1965 that ^H1768 is in Jerusalem, ^H3390 and let the house ^H1005 of God ^H426 be built ^H1124 in ^H5922 his place. ^H870
• 16 Then ^H116 came ^H858 the same ^H1791 Sheshbazzar, ^H8340 and laid ^H3052 the foundation ^H787 of ^H1768 the house ^H1005 of God ^H426 which ^H1768 is in Jerusalem: ^H3390 and since ^H4481 that time ^H116 even until ^H5705 now ^H3705 hath it been in building, ^H1124 and yet it is not ^H3809 finished. ^H8000
• 17 Now ^H3705 therefore, if ^H2006 it seem good ^H2869 to ^H5922 the king, ^H4430 let there be search made ^H1240 in the king's ^H4430 treasure ^H1596 house, ^H1005 which ^H1768 is there ^H8536 at Babylon, ^H895 whether ^H2006 it be ^H383 so , that ^H1768 a decree ^H2942 was made ^H7761 of ^H4481 Cyrus ^H3567 the king ^H4430 to build ^H1124 this ^H1791 house ^H1005 of God ^H426 at Jerusalem, ^H3390 and let the king ^H4430 send ^H7972 his pleasure ^H7470 to ^H5922 us concerning ^H5922 this matter. ^H1836

Ezra 7:9

• 9 For ^H3588 upon the first ^H259 day of the first ^H7223 month ^H2320 began ^H3246 he ^H1931 to go up ^H4609 from Babylon ^{H4480 H894} , and on the first ^H259 day of the fifth ^H2549 month ^H2320 came ^H935 he to ^H413 Jerusalem, ^H3389 according to the good ^H2896 hand ^H3027 of his God ^H430 upon ^H5921 him.

Ezra 8:18

• 18 And by the good ^H2896 hand ^H3027 of our God ^H430 upon ^H5921 us they brought ^H935 us a man ^H376 of understanding, ^H7922 of the sons ^{H4480 H1121} of Mahli, ^H4249 the son ^H1121 of Levi, ^H3878 the son ^H1121 of Israel; ^H3478 and Sherebiah, ^H8274 with his sons ^H1121 and his brethren, ^H251 eighteen ^{H8083 H6240} ;

Ezra 9:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15

• 1 Now when these things ^H428 were done, ^H3615 the princes ^H8269 came ^H5066 to ^H413 me, saying, ^H559 The people ^H5971 of Israel, ^H3478 and the priests, ^H3548 and the Levites, ^H3881 have not ^H3808 separated themselves ^H914 from the people ^{H4480 H5971} of the lands, ^H776 doing according to their abominations, ^H8441 even of the Canaanites, ^H3669 the Hittites, ^H2850 the Perizzites, ^H6522 the Jebusites, ^H2983 the Ammonites, ^H5984 the Moabites, ^H4125 the Egyptians, ^H4713 and the Amorites. ^H567
• 2 For ^H3588 they have taken ^H5375 of their daughters ^{H4480 H1323} for themselves , and for their sons: ^H1121 so that the holy ^H6944 seed ^H2233 have mingled themselves ^H6148 with the people ^H5971 of those lands: ^H776 yea , the hand ^H3027 of the princes ^H8269 and rulers ^H5461 hath been ^H1961 chief ^H7223 in this ^H2088 trespass. ^H4604
• 3 And when I heard ^{H8085 H853} this ^H2088 thing, ^H1697 I rent ^{H7167 H853} my garment ^H899 and my mantle, ^H4598 and plucked off ^H4803 the hair ^{H4480 H8181} of my head ^H7218 and of my beard, ^H2206 and sat down ^H3427 astonished. ^H8074
• 4 Then were assembled ^H622 unto ^H413 me every one ^H3605 that trembled ^H2730 at the words ^H1697 of the God ^H430 of Israel, ^H3478 because ^H5921 of the transgression ^H4604 of those that had been carried away; ^H1473 and I ^H589 sat ^H3427 astonished ^H8074 until ^H5704 the evening ^H6153 sacrifice. ^H4503
• 5 And at the evening ^H6153 sacrifice ^H4503 I arose up ^H6965 from my heaviness ^{H4480 H8589} ; and having rent ^H7167 my garment ^H899 and my mantle, ^H4598 I fell ^H3766 upon ^H5921 my knees, ^H1290 and spread out ^H6566 my hands ^H3709 unto ^H413 the LORD ^H3068 my God, ^H430
• 6 And said, ^H559 O my God, ^H430 I am ashamed ^H954 and blush ^H3637 to lift up ^H7311 my face ^H6440 to ^H413 thee , my God: ^H430 for ^H3588 our iniquities ^H5771 are increased ^H7235 over ^H4605 our head, ^H7218 and our trespass ^H819 is grown up ^H1431 unto ^H5704 the heavens. ^H8064
• 7 Since the days ^{H4480 H3117} of our fathers ^H1 have we ^H587 been in a great ^H1419 trespass ^H819 unto ^H5704 this ^H2088 day; ^H3117 and for our iniquities ^H5771 have we, ^H587 our kings, ^H4428 and our priests, ^H3548 been delivered ^H5414 into the hand ^H3027 of the kings ^H4428 of the lands, ^H776 to the sword, ^H2719 to captivity, ^H7628 and to a spoil, ^H961 and to confusion ^H1322 of face, ^H6440 as it is this ^H2088 day. ^H3117
• 8 And now ^H6258 for a little ^H4592 space ^H7281 grace ^H8467 hath been ^H1961 showed from ^{H4480 H854} the LORD ^H3068 our God, ^H430 to leave ^H7604 us a remnant to escape, ^H6413 and to give ^H5414 us a nail ^H3489 in his holy ^H6944 place, ^H4725 that our God ^H430 may lighten ^H215 our eyes, ^H5869 and give ^H5414 us a little ^H4592 reviving ^H4241 in our bondage. ^H5659
• 9 For ^H3588 we ^H587 were bondmen; ^H5650 yet our God ^H430 hath not ^H3808 forsaken ^H5800 us in our bondage, ^H5659 but hath extended ^H5186 mercy ^H2617 unto ^H5921 us in the sight ^H6440 of the kings ^H4428 of Persia, ^H6539 to give ^H5414 us a reviving, ^H4241 to set up ^{H7311 H853} the house ^H1004 of our God, ^H430 and to repair ^{H5975 H853} the desolations ^H2723 thereof , and to give ^H5414 us a wall ^H1447 in Judah ^H3063 and in Jerusalem. ^H3389
• 10 And now, ^H6258 O our God, ^H430 what ^H4100 shall we say ^H559 after ^H310 this ^H2063 ? for ^H3588 we have forsaken ^H5800 thy commandments, ^H4687
• 11 Which ^H834 thou hast commanded ^H6680 by ^H3027 thy servants ^H5650 the prophets, ^H5030 saying, ^H559 The land, ^H776 unto which ^H834 ye ^H859 go ^H935 to possess ^H3423 it , is an unclean ^H5079 land ^H776 with the filthiness ^H5079 of the people ^H5971 of the lands, ^H776 with their abominations, ^H8441 which ^H834 have filled ^H4390 it from one end ^{H4480 H6310} to ^H413 another ^H6310 with their uncleanness. ^H2932
• 12 Now ^H6258 therefore give ^H5414 not ^H408 your daughters ^H1323 unto their sons, ^H1121 neither ^H408 take ^H5375 their daughters ^H1323 unto your sons, ^H1121 nor ^H3808 seek ^H1875 their peace ^H7965 or their wealth ^H2896 forever ^{H5704 H5769} : that ^H4616 ye may be strong, ^H2388 and eat ^{H398 H853} the good ^H2898 of the land, ^H776 and leave it for an inheritance ^H3423 to your children ^H1121 forever ^{H5704 H5769} .
• 13 And after ^H310 all ^H3605 that is come ^H935 upon ^H5921 us for our evil ^H7451 deeds, ^H4639 and for our great ^H1419 trespass, ^H819 seeing ^H3588 that thou ^H859 our God ^H430 hast punished ^H2820 us less ^H4295 than our iniquities ^{H4480 H5771} deserve , and hast given ^H5414 us such deliverance ^H6413 as this; ^H2063
• 14 Should we again ^H7725 break ^H6565 thy commandments, ^H4687 and join in affinity ^H2859 with the people ^H5971 of these ^H428 abominations ^H8441 ? wouldest not ^H3808 thou be angry ^H599 with us till ^H5704 thou hadst consumed ^H3615 us , so that there should be no ^H369 remnant ^H7611 nor escaping ^H6413 ?
• 15 O LORD ^H3068 God ^H430 of Israel, ^H3478 thou ^H859 art righteous: ^H6662 for ^H3588 we remain ^H7604 yet escaped, ^H6413 as it is this ^H2063 day: ^H3117 behold, ^H2009 we are before ^H6440 thee in our trespasses: ^H819 for ^H3588 we cannot ^H369 stand ^H5975 before ^H6440 thee because ^H5921 of this. ^H2088

Ezra 5:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17

• 1 And prophesied have the prophets, (Haggai the prophet, and Zechariah son of Iddo) unto the Jews who are in Judah and in Jerusalem, in the name of the God of Israel -- unto them.
• 2 Then have Zerubbabel son of Shealtiel, and Jeshua son of Jozadak, risen, and begun to build the house of God, that is in Jerusalem, and with them are the prophets of God supporting them.
• 3 At that time come to them hath Tatnai, governor beyond the river, and Shethar-Boznai, and their companions, and thus they are saying to them, `Who hath made for you a decree this house to build, and this wall to finish?`
• 4 Then thus we have said to them, `What are the names of the men who are building this building?`
• 5 And the eye of their God hath been upon the elders of the Jews, and they have not caused them to cease till the matter goeth to Darius, and then they send back a letter concerning this thing.
• 6 The copy of a letter that Tatnai, governor beyond the river, hath sent, and Shethar-Boznai and his companions, the Apharsachites who are beyond the river, unto Darius the king.
• 7 A letter they have sent unto him, and thus is it written in it:
• 8 `To Darius the king, all peace! be it known to the king that we have gone to the province of Judah, to the great house of God, and it is built with rolled stones, and wood is placed in the walls, and this work is done speedily, and prospering in their hand.
• 9 Then we have asked of these elders, thus we have said to them, Who hath made for you a decree this house to build, and this wall to finish?
• 10 And also their names we have asked of them, to let thee know, that we might write the names of the men who are at their head.
• 11 `And thus they have returned us word, saying, We are servants of the God of heaven and earth, and are building the house that was built many years before this, that a great king of Israel built and finished:
• 12 but after that our fathers made the God of heaven angry, he gave them into the hand of Nebuchadnezzar king of Babylon the Chaldean, and this house he destroyed, and the people he removed to Babylon;
• 13 but in the first year of Cyrus king of Babylon, Cyrus the king made a decree to build this house of God,
• 14 and also, the vessels of the house of God, of gold and silver, that Nebuchadnezzar had taken forth out of the temple that is in Jerusalem, and brought them to the temple of Babylon, them hath Cyrus the king brought forth out of the temple of Babylon, and they have been given to one, Sheshbazzar is his name, whom he made governor,
• 15 and said to him, These vessels lift up, go, put them down in the temple that is in Jerusalem, and the house of God is builded on its place.
• 16 Then hath this Sheshbazzar come -- he hath laid the foundations of the house of God that is in Jerusalem, and from thence even till now it hath been building, and is not finished.
• 17 `And now, if to the king it be good, let search be made in the treasure-house of the king, that is there in Babylon, whether it be that of Cyrus the king there was made a decree to build this house of God in Jerusalem, and the will of the king concerning this thing he doth send unto us.`

Ezra 7:9

• 9 for on the first of the month he hath founded the ascent from Babylon, and on the first of the fifth month he hath come in unto Jerusalem, according to the good hand of his God upon him,

Ezra 8:18

• 18 And they bring to us, according to the good hand of our God upon us, a man of understanding, of the sons of Mahli, son of Levi, son of Israel, and Sherebiah, and his sons, and his brethren, eighteen;

Ezra 9:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15

• 1 And at the completion of these things, drawn nigh unto me have the heads, saying, `The people of Israel, and the priests, and the Levites, have not been separated from the peoples of the lands, as to their abominations, even the Canaanite, the Hittite, the Perizzite, the Jebusite, the Ammonite, the Moabite, the Egyptian, and the Amorite,
• 2 for they have taken of their daughters to them, and to their sons, and the holy seed have mingled themselves among the peoples of the lands, and the hand of the heads and of the seconds have been first in this trespass.`
• 3 And at my hearing this word, I have rent my garment and my upper robe, and pluck out of the hair of my head, and of my beard, and sit astonished,
• 4 and unto me are gathered every one trembling at the words of the God of Israel, because of the trespass of the removal, and I am sitting astonished till the present of the evening.
• 5 And at the present of the evening I have risen from mine affliction, and at my rending my garment and my upper robe, then I bow down on my knees, and spread out my hands unto Jehovah my God,
• 6 and say, `O my God, I have been ashamed, and have blushed to lift up, O my God, my face unto Thee, for our iniquities have increased over the head, and our guilt hath become great unto the heavens.
• 7 `From the days of our fathers we are in great guilt unto this day, and in our iniquities we have been given -- we, our kings, our priests -- into the hand of the kings of the lands, with sword, with captivity, and with spoiling, and with shame of face, as at this day.
• 8 `And now, as a small moment hath grace been from Jehovah our God, to leave to us an escape, and to give to us a nail in His holy place, by our God`s enlightening our eyes, and by giving us a little quickening in our servitude;
• 9 for servants we are, and in our servitude our God hath not forsaken us, and stretcheth out unto us kindness before the kings of Persia, to give to us a quickening to lift up the house of our God, and to cause its wastes to cease, and to give to us a wall in Judah and in Jerusalem.
• 10 `And now, what do we say, O our God, after this? for we have forsaken Thy commands,
• 11 that Thou hast commanded by the hands of thy servants the prophets, saying, The land into which ye are going to possess it, is a land of impurity, by the impurity of the people of the lands, by their abominations with which they have filled it -- from mouth unto mouth -- by their uncleanness;
• 12 and now, your daughters ye do not give to their sons, and their daughters ye do not take to your sons, and ye do not seek their peace, and their good -- unto the age, so that ye are strong, and have eaten the good of the land, and given possession to your sons unto the age.
• 13 `And after all that hath come upon us for our evil works, and for our great guilt (for Thou, O our God, hast kept back of the rod from our iniquities, and hast given to us an escape like this),
• 14 do we turn back to break Thy commands, and to join ourselves in marriage with the people of these abominations? art not Thou angry against us -- even to consumption -- till there is no remnant and escaped part?
• 15 `O Jehovah, God of Israel, righteous art Thou, for we have been left an escape, as it is this day; lo, we are before Thee in our guilt, for there is none to stand before Thee concerning this.`

Ezra 5:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17

• 1 Now the prophets, Haggai the prophet, and Zechariah the son of Iddo, prophesied unto the Jews that were in Judah and Jerusalem; in the name of the God of Israel prophesied they unto them.
• 2 Then rose up Zerubbabel the son of Shealtiel, and Jeshua the son of Jozadak, and began to build the house of God which is at Jerusalem; and with them were the prophets of God, helping them.
• 3 At the same time came to them Tattenai, the governor beyond the River, and Shethar-bozenai, and their companions, and said thus unto them, Who gave you a decree to build this house, and to finish this wall?
• 4 Then we told them after this manner, what the names of the men were that were making this building.
• 5 But the eye of their God was upon the elders of the Jews, and they did not make them cease, till the matter should come to Darius, and then answer should be returned by letter concerning it.
• 6 The copy of the letter that Tattenai, the governor beyond the River, and Shethar-bozenai, and his companions the Apharsachites, who were beyond the River, sent unto Darius the king;
• 7 they sent a letter unto him, wherein was written thus: Unto Darius the king, all peace.
• 8 Be it known unto the king, that we went into the province of Judah, to the house of the great God, which is builded with great stones, and timber is laid in the walls; and this work goeth on with diligence and prospereth in their hands.
• 9 Then asked we those elders, and said unto them thus, Who gave you a decree to build this house, and to finish this wall?
• 10 We asked them their names also, to certify thee, that we might write the names of the men that were at the head of them.
• 11 And thus they returned us answer, saying, We are the servants of the God of heaven and earth, and are building the house that was builded these many years ago, which a great king of Israel builded and finished.
• 12 But after that our fathers had provoked the God of heaven unto wrath, he gave them into the hand of Nebuchadnezzar king of Babylon, the Chaldean, who destroyed this house, and carried the people away into Babylon.
• 13 But in the first year of Cyrus king of Babylon, Cyrus the king made a decree to build this house of God.
• 14 And the gold and silver vessels also of the house of God, which Nebuchadnezzar took out of the temple that was in Jerusalem, and brought into the temple of Babylon, those did Cyrus the king take out of the temple of Babylon, and they were delivered unto one whose name was Sheshbazzar, whom he had made governor;
• 15 and he said unto him, Take these vessels, go, put them in the temple that is in Jerusalem, and let the house of God be builded in its place.
• 16 Then came the same Sheshbazzar, and laid the foundations of the house of God which is in Jerusalem: and since that time even until now hath it been in building, and yet it is not completed.
• 17 Now therefore, if it seem good to the king, let there be search made in the kings treasure-house, which is there at Babylon, whether it be so, that a decree was made of Cyrus the king to build this house of God at Jerusalem; and let the king send his pleasure to us concerning this matter.

Ezra 7:9

• 9 For upon the first day of the first month began he to go up from Babylon; and on the first day of the fifth month came he to Jerusalem, according to the good hand of his God upon him.

Ezra 8:18

• 18 And according to the good hand of our God upon us they brought us a man of discretion, of the sons of Mahli, the son of Levi, the son of Israel; and Sherebiah, with his sons and his brethren, eighteen;

Ezra 9:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15

• 1 Now when these things were done, the princes drew near unto me, saying, The people of Israel, and the priests and the Levites, have not separated themselves from the peoples of the lands, doing according to their abominations, even of the Canaanites, the Hittites, the Perizzites, the Jebusites, the Ammonites, the Moabites, the Egyptians, and the Amorites.
• 2 For they have taken of their daughters for themselves and for their sons, so that the holy seed have mingled themselves with the peoples of the lands: yea, the hand of the princes and rulers hath been chief in this trespass.
• 3 And when I heard this thing, I rent my garment and my robe, and plucked off the hair of my head and of my beard, and sat down confounded.
• 4 Then were assembled unto me every one that trembled at the words of the God of Israel, because of the trespass of them of the captivity; and I sat confounded until the evening oblation.
• 5 And at the evening oblation I arose up from my humiliation, even with my garment and my robe rent; and I fell upon my knees, and spread out my hands unto Jehovah my God;
• 6 and I said, O my God, I am ashamed and blush to lift up my face to thee, my God; for our iniquities are increased over our head, and our guiltiness is grown up unto the heavens.
• 7 Since the days of our fathers we have been exceeding guilty unto this day; and for our iniquities have we, our kings, and our priests, been delivered into the hand of the kings of the lands, to the sword, to captivity, and to plunder, and to confusion of face, as it is this day.
• 8 And now for a little moment grace hath been showed from Jehovah our God, to leave us a remnant to escape, and to give us a nail in his holy place, that our God may lighten our eyes, and give us a little reviving in our bondage.
• 9 For we are bondmen; yet our God hath not forsaken us in our bondage, but hath extended lovingkindness unto us in the sight of the kings of Persia, to give us a reviving, to set up the house of our God, and to repair the ruins thereof, and to give us a wall in Judah and in Jerusalem.
• 10 And now, O our God, what shall we say after this? for we have forsaken thy commandments,
• 11 which thou hast commanded by thy servants the prophets, saying, The land, unto which ye go to possess it, is an unclean land through the uncleanness of the peoples of the lands, through their abominations, which have filled it from one end to another with their filthiness:
• 12 now therefore give not your daughters unto their sons, neither take their daughters unto your sons, nor seek their peace or their prosperity for ever; that ye may be strong, and eat the good of the land, and leave it for an inheritance to your children for ever.
• 13 And after all that is come upon us for our evil deeds, and for our great guilt, seeing that thou our God hast punished us less than our iniquities deserve, and hast given us such a remnant,
• 14 shall we again break thy commandments, and join in affinity with the peoples that do these abominations? wouldest not thou be angry with us till thou hadst consumed us, so that there should be no remnant, nor any to escape?
• 15 O Jehovah, the God of Israel, thou art righteous; for we are left a remnant that is escaped, as it is this day: behold, we are before thee in our guiltiness; for none can stand before thee because of this.