Mark 5:39 Verse Cross Referencess In Multiple Versions

John 11:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57

• 1 మరియ, ఆమె సహోదరియైన మార్త, అనువారి గ్రామమైన బేతనియలోనున్న లాజరు అను ఒకడు రోగి యాయెను.
• 2 ఈ లాజరు ప్రభువునకు అత్తరుపూసి తల వెండ్రుకలతో ఆయన పాదములు తుడిచిన మరియకు సహోదరుడు.
• 3 అతని అక్క చెల్లెండ్రుప్రభువా, యిదిగో నీవు ప్రేమించువాడు రోగియై యున్నాడని ఆయనయొద్దకు వర్తమానము పంపిరి.
• 4 యేసు అది వినియీ వ్యాధి మరణముకొరకు వచ్చినదికాదు గాని దేవుని కుమారుడు దానివలన మహిమ పరచబడునట్లు దేవుని మహిమకొరకు వచ్చినదనెను.
• 5 యేసు మార్తను ఆమె సహోదరిని లాజరును ప్రేమించెను.
• 6 అతడు రోగియై యున్నాడని యేసు వినినప్పుడు తానున్నచోటనే యింక రెండు దినములు నిలిచెను.
• 7 అటుపిమ్మట ఆయనమనము యూదయకు తిరిగి వెళ్లుదమని తన శిష్యులతో చెప్పగా
• 8 ఆయన శిష్యులుబోధకుడా, యిప్పుడే యూదులు నిన్ను రాళ్లతో కొట్ట చూచుచుండిరే; అక్కడికి తిరిగి వెళ్లుదువా అని ఆయన నడిగిరి.
• 9 అందుకు యేసుపగలు పండ్రెండు గంటలున్నవి గదా, ఒకడు పగటివేళ నడిచిన యెడల ఈ లోకపు వెలుగును చూచును గనుక తొట్రు పడడు.
• 10 అయితే రాత్రివేళ ఒకడు నడిచినయెడల వానియందు వెలుగులేదు గనుక వాడు తొట్రుపడునని చెప్పెను.
• 11 ఆయన యీ మాటలు చెప్పిన తరువాతమన స్నేహితుడైన లాజరు నిద్రించుచున్నాడు; అతని మేలు కొలుప వెళ్లుచున్నానని వారితో చెప్పగా
• 12 శిష్యులు ప్రభువా, అతడు నిద్రించినయెడల బాగుపడుననిరి.
• 13 యేసు అతని మరణమునుగూర్చి ఆ మాట చెప్పెను గాని వారు ఆయన నిద్ర విశ్రాంతిని గూర్చి చెప్పెననుకొనిరి.
• 14 కావున యేసు లాజరు చనిపోయెను,
• 15 మీరు నమ్మునట్లు నేనక్కడ ఉండలేదని మీ నిమిత్తము సంతోషించుచున్నాను; అయినను అతనియొద్దకు మనము వెళ్లుదము రండని స్పష్టముగా వారితో చెప్పెను.
• 16 అందుకు దిదుమ అనబడిన తోమాఆయనతో కూడ చనిపోవుటకు మన మును వెళ్లుదమని తనతోడి శిష్యులతో చెప్పెను.
• 17 యేసు వచ్చి అదివరకే అతడు నాలుగు దినములు సమాధిలో ఉండెనని తెలిసికొనెను.
• 18 బేతనియ యెరూష లేమునకు సమీపమై యుండెను; దానికి ఇంచుమించు కోసెడు దూరము
• 19 గనుక యూదులలో అనేకులు వారి సహోదరునిగూర్చి మార్తను మరియను ఓదార్చుటకై వారి యొద్దకు వచ్చియుండిరి.
• 20 మార్త యేసు వచ్చుచున్నాడని విని ఆయనను ఎదుర్కొన వెళ్లెనుగాని మరియ యింటిలో కూర్చుండి యుండెను.
• 21 మార్త యేసుతోప్రభువా, నీవిక్కడ ఉండినయెడల నా సహోదరుడు చావకుండును.
• 22 ఇప్పుడైనను నీవు దేవుని ఏమడిగినను దేవుడు నీకను గ్రహించునని యెరుగుదుననెను.
• 23 యేసు నీ సహో దరుడు మరల లేచునని ఆమెతో చెప్పగా
• 24 మార్త ఆయనతో అంత్య దినమున పునరుత్థానమందు లేచునని యెరుగుదుననెను.
• 25 అందుకు యేసుపునరుత్థానమును జీవమును నేనే; నాయందు విశ్వాసముంచువాడు చని పోయినను బ్రదుకును;
• 26 బ్రదికి నాయందు విశ్వాస ముంచు ప్రతివాడును ఎన్నటికిని చనిపోడు. ఈ మాట నమ్ముచున్నావా? అని ఆమెను నడిగెను.
• 27 ఆమె అవును ప్రభువా, నీవు లోకమునకు రావలసిన దేవుని కుమారుడవైన క్రీస్తువని నమ్ముచున్నానని ఆయనతో చెప్పెను.
• 28 ఆమె ఈ మాట చెప్పి వెళ్లిబోధకుడు వచ్చి నిన్ను పిలుచుచున్నాడని తన సహోదరియైన మరియను రహస్య ముగా పిలిచెను.
• 29 ఆమె విని త్వరగా లేచి ఆయన యొద్దకు వచ్చెను.
• 30 యేసు ఇంకను ఆ గ్రామములోనికి రాక, మార్త ఆయనను కలిసికొనిన చోటనే ఉండెను
• 31 గనుక యింటిలో మరియతో కూడ నుండి ఆమెను ఓదార్చుచుండిన యూదులు మరియ త్వరగా లేచి వెళ్లుట చూచి, ఆమె సమాధియొద్ద ఏడ్చుటకు అక్కడికి వెళ్లుచున్నదనుకొని ఆమె వెంట వెళ్లిరి.
• 32 అంతట మరియ యేసు ఉన్న చోటికి వచ్చి, ఆయనను చూచి, ఆయన పాదములమీద పడిప్రభువా, నీవిక్కడ ఉండినయెడల నా సహోదరుడు చావకుండు ననెను.
• 33 ఆమె ఏడ్చుటయు, ఆమెతో కూడ వచ్చిన యూదులు ఏడ్చుటయు యేసు చూచి కలవరపడి ఆత్మలో మూలుగుచు అతని నెక్కడ నుంచితిరని అడుగగా,
• 34 వారుప్రభువా, వచ్చి చూడుమని ఆయనతో చెప్పిరి.
• 35 యేసు కన్నీళ్లు విడిచెను.
• 36 కాబట్టి యూదులు అతనిని ఏలాగు ప్రేమించెనో చూడుడని చెప్పుకొనిరి.
• 37 వారిలో కొందరుఆ గ్రుడ్డి వాని కన్నులు తెరచిన యీయన, యితనిని చావకుండ చేయలేడా అని చెప్పిరి.
• 38 యేసు మరల తనలో మూలుగుచు సమాధియొద్దకు వచ్చెను. అది యొక గుహ, దానిమీద ఒక రాయి పెట్టియుండెను.
• 39 యేసు రాయి తీసివేయుడని చెప్పగా చనిపోయినవాని సహోదరియైన మార్తప్రభువా, అతడు చనిపోయి నాలుగు దినములైనది గనుక ఇప్పటికి వాసనకొట్టునని ఆయనతో చెప్పెను.
• 40 అందుకు యేసు నీవు నమి్మనయెడల దేవుని మహిమ చూతువని నేను నీతో చెప్పలేదా అని ఆమెతో అనెను;
• 41 అంతట వారు ఆ రాయి తీసివేసిరి. యేసు కన్నులు పైకెత్తి తండ్రీ, నీవు నా మనవి వినినందున నీకు కృత జ్ఞతాస్తుతులు చెల్లించుచున్నాను.
• 42 నీవు ఎల్లప్పుడును నా మనవి వినుచున్నావని నేనెరుగుదును గాని నీవు నన్ను పంపితివని చుట్టు నిలిచియున్న యీ జనసమూహము నమ్మునట్లు వారి నిమిత్తమై యీ మాట చెప్పితిననెను.
• 43 ఆయన ఆలాగు చెప్పిలాజరూ, బయటికి రమ్మని బిగ్గరగా చెప్పగా
• 44 చనిపోయినవాడు, కాళ్లు చేతులు ప్రేత వస్త్రములతో కట్టబడినవాడై వెలుపలికి వచ్చెను; అతని ముఖమునకు రుమాలు కట్టియుండెను. అంతట యేసు మీరు అతని కట్లు విప్పిపోనియ్యుడని వారితో చెప్పెను.
• 45 కాబట్టి మరియయొద్దకు వచ్చి ఆయన చేసిన కార్య మును చూచిన యూదులలో అనేకులు ఆయనయందు విశ్వాసముంచిరికాని
• 46 వారిలో కొందరు పరిసయ్యుల యొద్దకు వెళ్లి యేసుచేసిన కార్యములను గూర్చి వారితో చెప్పిరి.
• 47 కాబట్టి ప్రధానయాజకులును పరిసయ్యులును మహా సభను సమకూర్చిమనమేమి చేయుచున్నాము? ఈ మను ష్యుడు అనేకమైన సూచక క్రియలు చేయుచున్నాడే.
• 48 మనమాయనను ఈలాగు చూచుచు ఊరకుండినయెడల అందరు ఆయనయందు విశ్వాస ముంచెదరు; అప్పుడు రోమీయులు వచ్చి మన స్థలమును మన జనమును ఆక్ర మించుకొందురని చెప్పిరి.
• 49 అయితే వారిలో కయప అను ఒకడు ఆ సంవత్సరము ప్రధాన యాజకుడైయుండిమీ కేమియు తెలియదు.
• 50 మన జనమంతయు నశింప కుండునట్లు ఒక మనుష్యుడు ప్రజలకొరకు చనిపోవుట మీకు ఉపయుక్తమని మీరు ఆలోచించుకొనరు అని వారితో చెప్పెను.
• 51 తనంతట తానే యీలాగు చెప్పలేదు గాని ఆ సంవత్సరము ప్రధానయాజకుడై యుండెను గనుక
• 52 యేసు ఆ జనముకొరకును, ఆ జనముకొరకు మాత్రమేగాక చెదరిపోయిన దేవుని పిల్లలను ఏకముగా సమకూర్చుటకును, చావనైయున్నాడని ప్రవచించెను.
• 53 కాగా ఆ దినమునుండి వారు ఆయనను చంప నాలో చించుచుండిరి.
• 54 కాబట్టి యేసు అప్పటినుండి యూదులలో బహిరంగ ముగా సంచరింపక, అక్కడనుండి అరణ్యమునకు సమీప ప్రదేశములోనున్న ఎఫ్రాయిమను ఊరికి వెళ్లి, అక్కడ తన శిష్యులతోకూడ ఉండెను.
• 55 మరియు యూదుల పస్కాపండుగ సమీపమై యుండెను గనుక అనేకులు తమ్మునుతాము శుద్ధిచేసికొనుటకై పస్కా రాకమునుపే పల్లె టూళ్లలోనుండి యెరూషలేమునకు వచ్చిరి.
• 56 వారు యేసును వెదకుచు దేవాలయములో నిలువబడిమీకేమి తోచుచున్నది? ఆయన పండుగకు రాడా యేమి? అని ఒకనితో ఒకడు చెప్పుకొనిరి.
• 57 ప్రధానయాజకులును పరిసయ్యులును ఆయన ఎక్కడ ఉన్నది ఎవనికైనను తెలిసియున్న యెడల తాము ఆయనను పట్టుకొన గలుగుటకు తమకు తెలియజేయవలెనని ఆజ్ఞాపించి యుండిరి.

John 11:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57

• 1 బేతనియ గ్రామానికి చెందిన లాజరుకు జబ్బు చేసింది. మరియు, ఆమె సోదరి మార్త కూడా ఆ గ్రామంలో ఉండే వాళ్ళు.
• 2 ఒకప్పుడు ప్రభువు పాదాల మీద అత్తరు పోసి తన తల వెంట్రుకలతో తుడిచింది ఈ మరియయే! జబ్బుతో ఉండిన లాజరు మరియ సోదరుడు.
• 3 ఈ స్త్రీలు, “ప్రభూ! మీరు ప్రేమిస్తున్న లాజరు జబ్బుతో ఉన్నాడు” అన్న వార్త యేసుకు పంపారు.
• 4 యేసు, విని, “ఈ జబ్బు చంపటానికి రాలేదు. దేవుని కుమారునికి మహిమ కులుగచేసి తద్వారా దేవుని మహిమను ప్రకటించటానికి వచ్చింది” అని అన్నాడు.
• 5 యేసుకు మార్త పట్ల, ఆమె సోదరి పట్ల, లాజరు పట్ల ప్రేమ ఉంది.
• 6 లాజరు జబ్బుతో ఉన్నాడని యేసు విన్నాడు. అక్కడ రెండురోజులు ఉండి,
• 7 ఆ తర్వాత తన శిష్యులతో, “మనమంతా యూదయకు తిరిగి వెళ్దాం” అని అన్నాడు.
• 8 వాళ్ళు, “కాని రబ్బీ! యింతకు ముందే యూదులు మిమ్మల్ని రాళ్ళతో కొట్టాలని ప్రయత్నించారు. అయినా మీరు తిరిగి అక్కడికి వెళ్తున్నారా?” అని అడిగారు.
• 9 యేసు, “దినానికి పన్నెండు గంటలు వెలుతురుంటుంది. పగటి వేళ నడిచేవాడు ప్రపంచం యొక్క వెలుగు చూస్తుంటాడు. కనుక క్రిందపడడు.
• 10 రాత్రి వేళ నడిచే వానిలో వెలుగు ఉండదు. కనుక క్రిందపడతాడు” అని అన్నాడు.
• 11 ఈ విషయాలు చెప్పాక యేసు యింకా ఈ విధంగా అన్నాడు: “మన స్నేహితుడు లాజరు నిద్రపోయాడు. అతణ్ణి నిద్రనుండి లేపటానికి నేను అక్కడికి వెళ్తున్నాను.”
• 12 ఆయన శిష్యులు, “ప్రభూ! నిద్ర పోతే ఆరోగ్యంగా ఉంటాడు” అని అన్నారు.
• 13 యేసు మాట్లాడింది అతని చావును గురించి. కాని ఆయన శిష్యులు ఆయన సహజమైన నిద్రను గురించి మాట్లాడుతున్నాడనుకున్నారు.
• 14 అప్పుడు యేసు స్పష్టంగా, “లాజరు చనిపోయాడు.
• 15 నేనక్కడ లేనిది మంచిదైంది. మీ కోసమే అలా జరిగింది. మీరు నమ్మాలని నా ఉద్దేశ్యం. ఇప్పుడు అక్కడికి వెళ్దాం” అని అన్నాడు.
• 16 దిదుమ అని పిలువబడే తోమా, మిగతా శిష్యులతో,”యేసుతో కలిసి చనిపోవటానికి మనం కూడా ఆయన వెంట వెళ్దాం” అని అన్నాడు.
• 17 యేసు అక్కడికి చేరుకున్నాడు. నాలుగు రోజుల ముందే లాజరు సమాధి చేయబడ్డాడని ఆయనకు తెలిసింది.
• 18 బేతనియ, యెరూషలేమునకు సుమారు రెండు మైళ్ళ దూరంలో ఉంటుంది.
• 19 చాలా మంది యూదులు మార్తను, మరియను వాళ్ళ సోదరుడు చనిపోయినందుకు ఓదార్చటానికి వచ్చారు.
• 20 యేసు వస్తున్నాడని విని మార్త ఆయన్ని కలుసుకోవటానికి వెళ్ళింది. కాని మరియ ఇంట్లోనే ఉండిపోయింది.
• 21 మార్త యేసుతో, “ప్రభూ! మీరిక్కడ ఉండి ఉంటే నా సోదరుడు చనిపోయే వాడు కాదు.
• 22 కాని, యిప్పటికైనా మీరడిగితే దేవుడు మీరడిగింది యిస్తాడని నాకు తెలుసు” అని అంది.
• 23 యేసు ఆమెతో, “మీ సోదరుడు మళ్ళీ బ్రతికివస్తాడు” అని అన్నాడు.
• 24 మార్త, “చివరి రోజున అనగా అందరూ బ్రతికి వచ్చే రోజున అతడూ బ్రతికి వస్తాడని నాకు తెలుసు” అని సమాధానం చెప్పింది.
• 25 యేసు, “బ్రతికించే వాణ్ణి, బ్రతుకును నేనే. నన్ను నమ్మినవాడు చనిపోయినా జీవిస్తాడు.
• 26 జీవిస్తున్నవాడు నన్ను విశ్వసిస్తే ఎన్నటికి మరణించడు. ఇది నీవు నమ్ముతున్నావా?” అని అడిగాడు.
• 27 ఆమె, “నమ్ముతున్నాను ప్రభూ! మీరు క్రీస్తు అని, ఈ ప్రపంచంలోకి వచ్చిన దేవుని కుమారుడవని నమ్ముతున్నాను” అని అన్నది.
• 28 ఈ విధంగా అన్న తర్వాత యింటికి వెళ్ళి తన సోదరి మరియను ప్రక్కకు పిలిచి, ఆమెతో, “బోధకుడు వచ్చాడు. నీ కొరకు అడుగుతున్నాడు” అని అంది.
• 29 మరియ యిది విని వెంటనే లేచి ఆయన దగ్గరకు వెళ్ళింది.
• 30 యేసు గ్రామంలోకి రాలేదు. ఆయనింకా మార్త కులుసుకొన్న చోటే ఉన్నాడు.
• 31 మరియ యింట్లో ఆమెను ఓదారుస్తున్న యూదులు ఆమె హడావుడిగా లేచి బయటకు వెళ్ళటం చూసారు. ఆమె దుఃఖించటానికి సమాధి దగ్గరకు వెళ్తోందిని ఆమె వెంట వెళ్ళారు.
• 32 మరియ యేసు ఉన్న చోటికి వెళ్ళి ఆయన్ని చూసి, కాళ్ళ ముందుపడి, “ప్రభూ! మీరిక్కడ ఉండి ఉంటే నా సోదరుడు చనిపోయేవాడు కాదు!” అని అన్నది.
• 33 ఆమె, ఆమెతో వచ్చిన యూదులు దుఃఖించటం చూసి యేసు తన ఆత్మలో కలవర పడ్డాడు. ఆయన హృదయం కరిగి పోయింది.
• 34 “అతన్నెక్కడ సమాధిచేసారు?” అని యేసు అడిగాడు. “వచ్చి చూడండి ప్రభూ!” అని వాళ్ళు సమాధానం చెప్పారు.
• 35 యేసు కళ్ళలో నీళ్ళు తిరిగాయి.
• 36 అప్పుడు యూదులు, “యేసు అతన్నెంతగా ప్రేమించాడో చూడండి!” అని అన్నారు.
• 37 కాని కొందరు, “గ్రుడ్డివానికి కళ్ళు తెప్పించిన యితడు, చనిపోకుండా చెయ్యలేక పోయాడా?” అని అన్నారు.
• 38 యేసు హృదయం మళ్ళీ కదిలింది. ఆయన సమాధి దగ్గరకు వెళ్ళాడు. ఆ సమాధి ఒక గుహలా ఉంది. ఒక రాయి దానికి అడ్డంగా పెట్టబడి ఉంది.
• 39 “ఆ రాయి తీసి వెయ్యండి!” అని అన్నాడు. చనిపోయిన వాని సోదరి మార్త, “కాని, ప్రభూ! అతని దేహం నాలుగు రోజులనుండి అక్కడవుంది. యిప్పటికది కంపు కొడ్తూ ఉంటుంది” అని అంది.
• 40 అప్పుడు యేసు, “నమ్మితే దేవుని మహిమను చూస్తావని నేను చెప్పలేదా?” అని అన్నాడు.
• 41 వాళ్ళు ఆ రాయి తీసి వేసారు. యేసు పైకి చూసి, “తండ్రి నీవు నా మాటలు విన్నందుకు కృతజ్ఞుణ్ణి.
• 42 నా మాటలు అన్ని వేళలా వింటావని నాకు తెలుసు. నీవు నన్ను పంపించినట్లు వీళ్ళు నమ్మాలని, వీళ్ళకు అర్థం కావాలాని అక్కడ నిలుచున్న వాళ్ళ మంచి కోసం యిలా అంటున్నాను” అని అన్నాడు.
• 43 ఈ విధంగా అన్నాక యేసు పెద్ద స్వరంతో, “లాజరూ! వెలుపలికి రా!” అని పిలిచాడు.
• 44 చినిపోయిన వాడు వెలుపలికి వచ్చాడు. అతని కాళ్ళు చేతులు వస్త్రాలతో చుట్టబడి ఉన్నయి. అతని ముఖం మీద కూడా ఒక గుడ్డ కట్టబడి ఉంది. యేసు వాళ్ళతో, “సమాధి దుస్తుల్ని తీసి వేయండి, అతణ్ణి వెళ్ళనివ్వండి!” అని అన్నాడు.
• 45 మరియ దగ్గరకు వచ్చిన యూదుల్లో చాల మంది యేసు చేసింది చూసి ఆయన యందు నమ్మకం ఉంచారు.
• 46 కొందరు మాత్రం పరిసయ్యుల దగ్గరకు వెళ్ళి యేసు చేసింది చెప్పారు.
• 47 అప్పుడు ప్రధాన యాజకులు, పరిసయ్యులు మహాసభను ఏర్పాటు చేసారు. “మనం ఏం చేద్దాం? ఈ మనుష్యుడు చాలా మహాత్కార్యాలు చేస్తున్నాడు.
• 48 అతణ్ణి ఈ విధంగా వదిలి వేస్తే ప్రతి ఒక్కడు అతని శిష్యుడవుతాడు. ఆ తర్వాత రోమనులు వచ్చి మన మందిరాన్ని, మన దేశాన్ని నాశనం చేస్తారు” అని అన్నారు.
• 49 వాళ్ళలో ఒకడైన కయప అనబడే వాడు, “మీకేమీ తెలియదు!” అని అన్నాడు. కయప ఆ సంవత్స రానికి ప్రధాన యాజకుడు.
• 50 అతడు యింకా, “దేశమంతా నాశనం కావటానికన్నా ప్రజల కోసం ఒక మనిషి చావటం మంచిది. ఇది మీకు అర్థం కాదా?” అని అన్నాడు.
• 51 This verse may not be a part of this translation
• 52 This verse may not be a part of this translation
• 53 ప్రధాన యాజకుని మాటలు విని ప్రజలు ఆనాటి నుండి యేసును చంపటానికి పన్నాగాలు పన్నటం మొదలు పెట్టారు.
• 54 అందువల్ల యేసు యూదుల మధ్య బహిరంగంగా తిరగటం మానేసి వాళ్ళకు దూరంగా ఎడారి దగ్గర ఉన్న ఎఫ్రాయిము అనే గ్రామానికి వెళ్ళి పోయాడు. అక్కడ ఆయన తన శిష్యులతో కొంత కాలం గడిపాడు.
• 55 యూదుల పస్కా పండుగ దగ్గరకు వచ్చింది. పండుగకు ముందు శుద్ధి చేసుకోవటానికి గ్రామ గ్రామాలనుండి చాలా మంది ప్రజలు యెరూషలేంకు వెళ్ళారు.
• 56 అక్కడ వీళ్ళంతా యేసు కోసం వెతికారు. మందిరంలో సమావేశం అయ్యాక వాళ్ళు, “మీరేమనుకుంటున్నారు? పండుగకు వస్తాడా?రాడా?” అంటూ పరస్పరం మాట్లాడుకున్నారు.
• 57 ప్రధానయాజకులు, పరిసయ్యులు, “యేసు ఎక్కడున్న విషయం తెలిసినవాడు వెంటనే తమకు తెలియచెయవలెనని” ఒక ఆజ్ఞ ప్రకటించారు. యేసును బంధించాలని వాళ్ళ ఉద్దేశ్యం.

John 11:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57

• 1 Now a certain man was sick, named Lazarus, of Bethany, the town of Mary and her sister Martha.
• 2 It was that Mary which anointed the Lord with ointment, and wiped his feet with her hair, whose brother Lazarus was sick.)
• 3 Therefore his sisters sent unto him, saying, Lord, behold, he whom thou lovest is sick.
• 4 When Jesus heard that, he said, This sickness is not unto death, but for the glory of God, that the Son of God might be glorified thereby.
• 5 Now Jesus loved Martha, and her sister, and Lazarus.
• 6 When he had heard therefore that he was sick, he abode two days still in the same place where he was.
• 7 Then after that saith he to his disciples, Let us go into Judaea again.
• 8 His disciples say unto him, Master, the Jews of late sought to stone thee; and goest thou thither again?
• 9 Jesus answered, Are there not twelve hours in the day? If any man walk in the day, he stumbleth not, because he seeth the light of this world.
• 10 But if a man walk in the night, he stumbleth, because there is no light in him.
• 11 These things said he: and after that he saith unto them, Our friend Lazarus sleepeth; but I go, that I may awake him out of sleep.
• 12 Then said his disciples, Lord, if he sleep, he shall do well.
• 13 Howbeit Jesus spake of his death: but they thought that he had spoken of taking of rest in sleep.
• 14 Then said Jesus unto them plainly, Lazarus is dead.
• 15 And I am glad for your sakes that I was not there, to the intent ye may believe; nevertheless let us go unto him.
• 16 Then said Thomas, which is called Didymus, unto his fellowdisciples, Let us also go, that we may die with him.
• 17 Then when Jesus came, he found that he had lain in the grave four days already.
• 18 Now Bethany was nigh unto Jerusalem, about fifteen furlongs off:
• 19 And many of the Jews came to Martha and Mary, to comfort them concerning their brother.
• 20 Then Martha, as soon as she heard that Jesus was coming, went and met him: but Mary sat still in the house.
• 21 Then said Martha unto Jesus, Lord, if thou hadst been here, my brother had not died.
• 22 But I know, that even now, whatsoever thou wilt ask of God, God will give it thee.
• 23 Jesus saith unto her, Thy brother shall rise again.
• 24 Martha saith unto him, I know that he shall rise again in the resurrection at the last day.
• 25 Jesus said unto her, I am the resurrection, and the life: he that believeth in me, though he were dead, yet shall he live:
• 26 And whosoever liveth and believeth in me shall never die. Believest thou this?
• 27 She saith unto him, Yea, Lord: I believe that thou art the Christ, the Son of God, which should come into the world.
• 28 And when she had so said, she went her way, and called Mary her sister secretly, saying, The Master is come, and calleth for thee.
• 29 As soon as she heard that, she arose quickly, and came unto him.
• 30 Now Jesus was not yet come into the town, but was in that place where Martha met him.
• 31 The Jews then which were with her in the house, and comforted her, when they saw Mary, that she rose up hastily and went out, followed her, saying, She goeth unto the grave to weep there.
• 32 Then when Mary was come where Jesus was, and saw him, she fell down at his feet, saying unto him, Lord, if thou hadst been here, my brother had not died.
• 33 When Jesus therefore saw her weeping, and the Jews also weeping which came with her, he groaned in the spirit, and was troubled,
• 34 And said, Where have ye laid him? They said unto him, Lord, come and see.
• 35 Jesus wept.
• 36 Then said the Jews, Behold how he loved him!
• 37 And some of them said, Could not this man, which opened the eyes of the blind, have caused that even this man should not have died?
• 38 Jesus therefore again groaning in himself cometh to the grave. It was a cave, and a stone lay upon it.
• 39 Jesus said, Take ye away the stone. Martha, the sister of him that was dead, saith unto him, Lord, by this time he stinketh: for he hath been dead four days.
• 40 Jesus saith unto her, Said I not unto thee, that, if thou wouldest believe, thou shouldest see the glory of God?
• 41 Then they took away the stone from the place where the dead was laid. And Jesus lifted up his eyes, and said, Father, I thank thee that thou hast heard me.
• 42 And I knew that thou hearest me always: but because of the people which stand by I said it, that they may believe that thou hast sent me.
• 43 And when he thus had spoken, he cried with a loud voice, Lazarus, come forth.
• 44 And he that was dead came forth, bound hand and foot with graveclothes: and his face was bound about with a napkin. Jesus saith unto them, Loose him, and let him go.
• 45 Then many of the Jews which came to Mary, and had seen the things which Jesus did, believed on him.
• 46 But some of them went their ways to the Pharisees, and told them what things Jesus had done.
• 47 Then gathered the chief priests and the Pharisees a council, and said, What do we? for this man doeth many miracles.
• 48 If we let him thus alone, all men will believe on him: and the Romans shall come and take away both our place and nation.
• 49 And one of them, named Caiaphas, being the high priest that same year, said unto them, Ye know nothing at all,
• 50 Nor consider that it is expedient for us, that one man should die for the people, and that the whole nation perish not.
• 51 And this spake he not of himself: but being high priest that year, he prophesied that Jesus should die for that nation;
• 52 And not for that nation only, but that also he should gather together in one the children of God that were scattered abroad.
• 53 Then from that day forth they took counsel together for to put him to death.
• 54 Jesus therefore walked no more openly among the Jews; but went thence unto a country near to the wilderness, into a city called Ephraim, and there continued with his disciples.
• 55 And the Jews' passover was nigh at hand: and many went out of the country up to Jerusalem before the passover, to purify themselves.
• 56 Then sought they for Jesus, and spake among themselves, as they stood in the temple, What think ye, that he will not come to the feast?
• 57 Now both the chief priests and the Pharisees had given a commandment, that, if any man knew where he were, he should shew it, that they might take him.

John 11:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57

• 1 Now ^G1161 a certain ^G5100 man was ^G2258 sick, ^G770 named Lazarus, ^G2976 of ^G575 Bethany, ^G963 the ^G3588 town ^G2968 of Mary ^G3137 and ^G2532 her ^G846 sister ^G79 Martha. ^G3136
• 2 ( It ^G1161 was ^G2258 that Mary ^G3137 which anointed ^G218 the ^G3588 Lord ^G2962 with ointment, ^G3464 and ^G2532 wiped ^G1591 his ^G846 feet ^G4228 with her ^G848 hair, ^G2359 whose ^G3739 brother ^G80 Lazarus ^G2976 was sick. ^G770 )
• 3 Therefore ^G3767 his sisters ^G79 sent ^G649 unto ^G4314 him, ^G846 saying, ^G3004 Lord, ^G2962 behold, ^G2396 he whom ^G3739 thou lovest ^G5368 is sick. ^G770
• 4 When ^G1161 Jesus ^G2424 heard ^G191 that, he said, ^G2036 This ^G3778 sickness ^G769 is ^G2076 not ^G3756 unto ^G4314 death, ^G2288 but ^G235 for ^G5228 the ^G3588 glory ^G1391 of God, ^G2316 that ^G2443 the ^G3588 Son ^G5207 of God ^G2316 might be glorified ^G1392 thereby ^{G1223 G846} .
• 5 Now ^G1161 Jesus ^G2424 loved ^G25 Martha, ^G3136 and ^G2532 her ^G846 sister, ^G79 and ^G2532 Lazarus. ^G2976
• 6 When ^G5613 he had heard ^G191 therefore ^G3767 that ^G3754 he was sick, ^G770 he abode ^{G3306 G3303} two ^G1417 days ^G2250 still ^G5119 in ^G1722 the same ^G3739 place ^G5117 where he was. ^G2258
• 7 Then ^G1899 after ^G3326 that ^G5124 saith ^G3004 he to his disciples, ^G3101 Let us go ^G71 into ^G1519 Judea ^G2449 again. ^G3825
• 8 His disciples ^G3101 say ^G3004 unto him, ^G846 Master, ^G4461 the ^G3588 Jews ^G2453 of late ^G3568 sought ^G2212 to stone ^G3034 thee; ^G4571 and ^G2532 goest ^G5217 thou thither ^G1563 again ^G3825 ?
• 9 Jesus ^G2424 answered, ^G611 Are ^G1526 there not ^G3780 twelve ^G1427 hours ^G5610 in the ^G3588 day ^G2250 ? If ^G1437 any man ^G5100 walk ^G4043 in ^G1722 the ^G3588 day, ^G2250 he stumbleth ^G4350 not, ^G3756 because ^G3754 he seeth ^G991 the ^G3588 light ^G5457 of this ^G5127 world. ^G2889
• 10 But ^G1161 if ^G1437 a man ^G5100 walk ^G4043 in ^G1722 the ^G3588 night, ^G3571 he stumbleth, ^G4350 because ^G3754 there is ^G2076 no ^G3756 light ^G5457 in ^G1722 him. ^G846
• 11 These things ^G5023 said ^G2036 he: and ^G2532 after ^G3326 that ^G5124 he saith ^G3004 unto them, ^G846 Our ^G2257 friend ^G5384 Lazarus ^G2976 sleepeth; ^G2837 but ^G235 I go, ^G4198 that ^G2443 I may awake him out of sleep ^{G1852 G846} .
• 12 Then ^G3767 said ^G2036 his ^G846 disciples, ^G3101 Lord, ^G2962 if ^G1487 he sleep, ^G2837 he shall do well. ^G4982
• 13 Howbeit ^G1161 Jesus ^G2424 spake ^G2046 of ^G4012 his ^G846 death: ^G2288 but ^G1161 they ^G1565 thought ^G1380 that ^G3754 he had spoken ^G3004 of ^G4012 taking of rest ^G2838 in sleep. ^G5258
• 14 Then ^{G5119 G3767} said ^G2036 Jesus ^G2424 unto them ^G846 plainly, ^G3954 Lazarus ^G2976 is dead. ^G599
• 15 And ^G2532 I am glad ^G5463 for your sakes ^{G1223 G5209} that ^G3754 I was ^G2252 not ^G3756 there, ^G1563 to the intent ^G2443 ye may believe; ^G4100 nevertheless ^G235 let us go ^G71 unto ^G4314 him. ^G846
• 16 Then ^G3767 said ^G2036 Thomas, ^G2381 which is called ^G3004 Didymus, ^G1324 unto his fellow disciples, ^G4827 Let us ^G2249 also ^G2532 go, ^G71 that ^G2443 we may die ^G599 with ^G3326 him. ^G846
• 17 Then ^G3767 when Jesus ^G2424 came, ^G2064 he found ^G2147 that ^G846 he had ^G2192 lain in ^G1722 the ^G3588 grave ^G3419 four ^G5064 days ^G2250 already. ^G2235
• 18 Now ^G1161 Bethany ^G963 was ^G2258 nigh unto ^G1451 Jerusalem, ^G2414 about ^G5613 fifteen ^G1178 furlongs ^G4712 off: ^G575
• 19 And ^G2532 many ^G4183 of ^G1537 the ^G3588 Jews ^G2453 came ^G2064 to ^G4314 Martha ^G3136 and ^G2532 Mary, ^G3137 to ^G2443 comfort ^G3888 them ^G846 concerning ^G4012 their ^G846 brother. ^G80
• 20 Then ^G3767 Martha, ^G3136 as soon as ^G5613 she heard ^G191 that ^G3754 Jesus ^G2424 was coming, ^G2064 went and met ^G5221 him: ^G846 but ^G1161 Mary ^G3137 sat ^G2516 still in ^G1722 the ^G3588 house. ^G3624
• 21 Then ^G3767 said ^G2036 Martha ^G3136 unto ^G4314 Jesus, ^G2424 Lord, ^G2962 if ^G1487 thou hadst been ^G2258 here, ^G5602 my ^G3450 brother ^G80 had not ^G3756 died ^{G2348 G302} .
• 22 But ^G235 I know, ^G1492 that ^G3754 even ^G2532 now, ^G3568 whatsoever ^G3745 thou wilt ask ^{G154 G302} of God, ^G2316 God ^G2316 will give ^G1325 it thee. ^G4671
• 23 Jesus ^G2424 saith ^G3004 unto her, ^G846 Thy ^G4675 brother ^G80 shall rise again. ^G450
• 24 Martha ^G3136 saith ^G3004 unto him, ^G846 I know ^G1492 that ^G3754 he shall rise again ^G450 in ^G1722 the ^G3588 resurrection ^G386 at ^G1722 the ^G3588 last ^G2078 day. ^G2250
• 25 Jesus ^G2424 said ^G2036 unto her, ^G846 I ^G1473 am ^G1510 the ^G3588 resurrection, ^G386 and ^G2532 the ^G3588 life: ^G2222 he that believeth ^G4100 in ^G1519 me, ^G1691 though ^G2579 he were dead, ^G599 yet shall he live: ^G2198
• 26 And ^G2532 whosoever ^G3956 liveth ^G2198 and ^G2532 believeth ^G4100 in ^G1519 me ^G1691 shall never ^{G3364 G1519 G165} die. ^G599 Believest ^G4100 thou this ^G5124 ?
• 27 She saith ^G3004 unto him, ^G846 Yea, ^G3483 Lord: ^G2962 I ^G1473 believe ^G4100 that ^G3754 thou ^G4771 art ^G1488 the ^G3588 Christ, ^G5547 the ^G3588 Son ^G5207 of God, ^G2316 which should come ^G2064 into ^G1519 the ^G3588 world. ^G2889
• 28 And ^G2532 when she had so ^G5023 said, ^G2036 she went her way, ^G565 and ^G2532 called ^G5455 Mary ^G3137 her ^G848 sister ^G79 secretly, ^G2977 saying, ^G2036 The ^G3588 Master ^G1320 is come, ^G3918 and ^G2532 calleth ^G5455 for thee. ^G4571
• 29 As soon as ^G5613 she ^G1565 heard ^G191 that, she arose ^G1453 quickly, ^G5035 and ^G2532 came ^G2064 unto ^G4314 him. ^G846
• 30 Now ^G1161 Jesus ^G2424 was not yet ^G3768 come ^G2064 into ^G1519 the ^G3588 town, ^G2968 but ^G235 was ^G2258 in ^G1722 that place ^G5117 where ^G3699 Martha ^G3136 met ^G5221 him. ^G846
• 31 The ^G3588 Jews ^G2453 then ^G3767 which were ^G5607 with ^G3326 her ^G846 in ^G1722 the ^G3588 house, ^G3614 and ^G2532 comforted ^G3888 her, ^G846 when they saw ^G1492 Mary, ^G3137 that ^G3754 she rose up ^G450 hastily ^G5030 and ^G2532 went out, ^G1831 followed ^G190 her, ^G846 saying, ^G3004 She goeth ^G5217 unto ^G1519 the ^G3588 grave ^G3419 to ^G2443 weep ^G2799 there. ^G1563
• 32 Then ^G3767 when ^G5613 Mary ^G3137 was come ^G2064 where ^G3699 Jesus ^G2424 was, ^G2258 and saw ^G1492 him, ^G846 she fell down ^G4098 at ^G1519 his ^G846 feet, ^G4228 saying ^G3004 unto him, ^G846 Lord, ^G2962 if ^G1487 thou hadst been ^G2258 here, ^G5602 my ^G3450 brother ^G80 had not ^G3756 died ^{G599 G302} .
• 33 When ^G5613 Jesus ^G2424 therefore ^G3767 saw ^G1492 her ^G846 weeping, ^G2799 and ^G2532 the ^G3588 Jews ^G2453 also weeping ^G2799 which came with ^G4905 her, ^G846 he groaned ^G1690 in the ^G3588 spirit, ^G4151 and ^G2532 was troubled ^{G5015 G1438} .
• 34 And ^G2532 said, ^G2036 Where ^G4226 have ye laid ^G5087 him? They ^G846 said ^G3004 unto him, ^G846 Lord, ^G2962 come ^G2064 and ^G2532 see. ^G1492
• 35 Jesus ^G2424 wept. ^G1145
• 36 Then ^G3767 said ^G3004 the ^G3588 Jews, ^G2453 Behold ^G2396 how ^G4459 he loved ^G5368 him ^G846 !
• 37 And ^G1161 some ^G5100 of ^G1537 them ^G846 said, ^G2036 Could ^G1410 not ^G3756 this man, ^G3778 which opened ^G455 the ^G3588 eyes ^G3788 of the ^G3588 blind, ^G5185 have caused ^G4160 that ^G2443 even ^G2532 this man ^G3778 should not ^G3361 have died ^G599 ?
• 38 Jesus ^G2424 therefore ^G3767 again ^G3825 groaning ^G1690 in ^G1722 himself ^G1438 cometh ^G2064 to ^G1519 the ^G3588 grave. ^G3419 It ^G1161 was ^G2258 a cave, ^G4693 and ^G2532 a stone ^G3037 lay ^G1945 upon ^G1909 it. ^G846
• 39 Jesus ^G2424 said, ^G3004 Take ye away ^G142 the ^G3588 stone. ^G3037 Martha, ^G3136 the ^G3588 sister ^G79 of him that was dead, ^G2348 saith ^G3004 unto him, ^G846 Lord, ^G2962 by this time ^G2235 he stinketh: ^G3605 for ^G1063 he hath been ^G2076 dead four days. ^G5066
• 40 Jesus ^G2424 saith ^G3004 unto her, ^G846 Said ^G2036 I not ^G3756 unto thee, ^G4671 that, ^G3754 if ^G1437 thou wouldest believe, ^G4100 thou shouldest see ^G3700 the ^G3588 glory ^G1391 of God ^G2316 ?
• 41 Then ^G3767 they took away ^G142 the ^G3588 stone ^G3037 from the place where ^G3757 the ^G3588 dead ^G2348 was ^G2258 laid. ^G2749 And ^G1161 Jesus ^G2424 lifted ^G142 up ^G507 his eyes, ^G3788 and ^G2532 said, ^G2036 Father, ^G3962 I thank ^G2168 thee ^G4671 that ^G3754 thou hast heard ^G191 me. ^G3450
• 42 And ^G1161 I ^G1473 knew ^G1492 that ^G3754 thou hearest ^G191 me ^G3450 always: ^G3842 but ^G235 because ^G1223 of the ^G3588 people ^G3793 which stand by ^G4026 I said ^G2036 it, that ^G2443 they may believe ^G4100 that ^G3754 thou ^G4771 hast sent ^G649 me. ^G3165
• 43 And ^G2532 when he thus ^G5023 had spoken, ^G2036 he cried ^G2905 with a loud ^G3173 voice, ^G5456 Lazarus, ^G2976 come ^G1204 forth. ^G1854
• 44 And ^G2532 he that was dead ^G2348 came forth, ^G1831 bound ^G1210 hand ^G5495 and ^G2532 foot ^G4228 with graveclothes: ^G2750 and ^G2532 his ^G846 face ^G3799 was bound about ^G4019 with a napkin. ^G4676 Jesus ^G2424 saith ^G3004 unto them, ^G846 Loose ^G3089 him, ^G846 and ^G2532 let ^G863 him go. ^G5217
• 45 Then ^G3767 many ^G4183 of ^G1537 the ^G3588 Jews ^G2453 which came ^G2064 to ^G4314 Mary, ^G3137 and ^G2532 had seen ^G2300 the things which ^G3739 Jesus ^G2424 did, ^G4160 believed ^G4100 on ^G1519 him. ^G846
• 46 But ^G1161 some ^G5100 of ^G1537 them ^G846 went their ways ^G565 to ^G4314 the ^G3588 Pharisees, ^G5330 and ^G2532 told ^G2036 them ^G846 what things ^G3739 Jesus ^G2424 had done. ^G4160
• 47 Then ^G3767 gathered ^G4863 the ^G3588 chief priests ^G749 and ^G2532 the ^G3588 Pharisees ^G5330 a council, ^G4892 and ^G2532 said, ^G3004 What ^G5101 do ^G4160 we? for ^G3754 this ^G3778 man ^G444 doeth ^G4160 many ^G4183 miracles. ^G4592
• 48 If ^G1437 we let him thus alone ^G863 G846, ^G3779 all ^G3956 men will believe ^G4100 on ^G1519 him: ^G846 and ^G2532 the ^G3588 Romans ^G4514 shall come ^G2064 and ^G2532 take away ^G142 both ^G2532 our ^G2257 place ^G5117 and ^G2532 nation. ^G1484
• 49 And ^{G1161 G5100} one ^G1520 of ^G1537 them, ^G846 named Caiaphas, ^G2533 being ^G5607 the high priest ^G749 that same ^G1565 year, ^G1763 said ^G2036 unto them, ^G846 Ye ^G5210 know ^{G1492 G3756} nothing at all, ^G3762
• 50 Nor ^G3761 consider ^G1260 that ^G3754 it is expedient ^G4851 for us, ^G2254 that ^G2443 one ^G1520 man ^G444 should die ^G599 for ^G5228 the ^G3588 people, ^G2992 and ^G2532 that the ^G3588 whole ^G3650 nation ^G1484 perish ^G622 not. ^G3361
• 51 And ^G1161 this ^G5124 spake ^G2036 he not ^G3756 of ^G575 himself: ^G1438 but ^G235 being ^G5607 high priest ^G749 that ^G1565 year, ^G1763 he prophesied ^G4395 that ^G3754 Jesus ^G2424 should ^G3195 die ^G599 for ^G5228 that nation; ^G1484
• 52 And ^G2532 not ^G3756 for ^G5228 that nation ^G1484 only, ^G3440 but ^G235 that ^G2443 also ^G2532 he should gather together ^G4863 in ^G1519 one ^G1520 the ^G3588 children ^G5043 of God ^G2316 that were scattered abroad. ^G1287
• 53 Then ^G3767 from ^G575 that ^G1565 day ^G2250 forth they took counsel together ^G4823 for to ^G2443 put him to death ^{G615 G846} .
• 54 Jesus ^G2424 therefore ^G3767 walked ^G4043 no ^G3756 more ^G2089 openly ^G3954 among ^G1722 the ^G3588 Jews; ^G2453 but ^G235 went ^G565 thence ^G1564 unto ^G1519 a country ^G5561 near to ^G1451 the ^G3588 wilderness, ^G2048 into ^G1519 a city ^G4172 called ^G3004 Ephraim, ^G2187 and there ^G2546 continued ^G1304 with ^G3326 his ^G846 disciples. ^G3101
• 55 And ^G1161 the ^G3588 Jews' ^G2453 passover ^G3957 was ^G2258 nigh at hand: ^G1451 and ^G2532 many ^G4183 went out of the country up ^{G305 G1537 G3588 G5561} to ^G1519 Jerusalem ^G2414 before ^G4253 the ^G3588 passover, ^G3957 to ^G2443 purify ^G48 themselves. ^G1438
• 56 Then ^G3767 sought ^G2212 they for Jesus, ^G2424 and ^G2532 spake ^G3004 among ^G3326 themselves, ^G240 as they stood ^G2476 in ^G1722 the ^G3588 temple, ^G2411 What ^G5101 think ^G1380 ye, ^G5213 that ^G3754 he will not ^G3364 come ^G2064 to ^G1519 the ^G3588 feast ^G1859 ?
• 57 Now ^G1161 both ^G2532 the ^G3588 chief priests ^G749 and ^G2532 the ^G3588 Pharisees ^G5330 had given ^G1325 a commandment, ^G1785 that, ^G2443 if ^G1437 any man ^G5100 knew ^G1097 where ^G4226 he were, ^G2076 he should show ^G3377 it, that ^G3704 they might take ^G4084 him. ^G846

John 11:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57

• 1 And there was a certain one ailing, Lazarus, from Bethany, of the village of Mary and Martha her sister --
• 2 and it was Mary who did anoint the Lord with ointment, and did wipe his feet with her hair, whose brother Lazarus was ailing --
• 3 therefore sent the sisters unto him, saying, `Sir, lo, he whom thou dost love is ailing;`
• 4 and Jesus having heard, said, `This ailment is not unto death, but for the glory of God, that the Son of God may be glorified through it.`
• 5 And Jesus was loving Martha, and her sister, and Lazarus,
• 6 when, therefore, he heard that he is ailing, then indeed he remained in the place in which he was two days,
• 7 then after this, he saith to the disciples, `We may go to Judea again;`
• 8 the disciples say to him, `Rabbi, now were the Jews seeking to stone thee, and again thou dost go thither!`
• 9 Jesus answered, `Are there not twelve hours in the day? if any one may walk in the day, he doth not stumble, because the light of this world he doth see;
• 10 and if any one may walk in the night, he stumbleth, because the light is not in him.`
• 11 These things he said, and after this he saith to them, `Lazarus our friend hath fallen asleep, but I go on that I may awake him;`
• 12 therefore said his disciples, `Sir, if he hath fallen asleep, he will be saved;`
• 13 but Jesus had spoken about his death, but they thought that about the repose of sleep he speaketh.
• 14 Then, therefore, Jesus said to them freely, `Lazarus hath died;
• 15 and I rejoice, for your sake, (that ye may believe,) that I was not there; but we may go to him;`
• 16 therefore said Thomas, who is called Didymus, to the fellow-disciples, `We may go -- we also, that we may die with him,`
• 17 Jesus, therefore, having come, found him having been four days already in the tomb.
• 18 And Bethany was nigh to Jerusalem, about fifteen furlongs off,
• 19 and many of the Jews had come unto Martha and Mary, that they might comfort them concerning their brother;
• 20 Martha, therefore, when she heard that Jesus doth come, met him, and Mary kept sitting in the house.
• 21 Martha, therefore, said unto Jesus, `Sir, if thou hadst been here, my brother had not died;
• 22 but even now, I have known that whatever thou mayest ask of God, God will give to thee;`
• 23 Jesus saith to her, `Thy brother shall rise again.`
• 24 Martha saith to him, `I have known that he will rise again, in the rising again in the last day;`
• 25 Jesus said to her, `I am the rising again, and the life; he who is believing in me, even if he may die, shall live;
• 26 and every one who is living and believing in me shall not die -- to the age;
• 27 believest thou this?` she saith to him, `Yes, sir, I have believed that thou art the Christ, the Son of God, who is coming to the world.`
• 28 And these things having said, she went away, and called Mary her sister privately, saying, `The Teacher is present, and doth call thee;`
• 29 she, when she heard, riseth up quickly, and doth come to him;
• 30 and Jesus had not yet come to the village, but was in the place where Martha met him;
• 31 the Jews, therefore, who were with her in the house, and were comforting her, having seen Mary that she rose up quickly and went forth, followed her, saying -- `She doth go away to the tomb, that she may weep there.`
• 32 Mary, therefore, when she came where Jesus was, having seen him, fell at his feet, saying to him, `Sir, if thou hadst been here, my brother had not died;`
• 33 Jesus, therefore, when he saw her weeping, and the Jews who came with her weeping, did groan in the spirit, and troubled himself, and he said,
• 34 `Where have ye laid him?` they say to him, `Sir, come and see;`
• 35 Jesus wept.
• 36 The Jews, therefore, said, `Lo, how he was loving him!`
• 37 and certain of them said, `Was not this one, who did open the eyes of the blind man, able to cause that also this one might not have died?`
• 38 Jesus, therefore, again groaning in himself, cometh to the tomb, and it was a cave, and a stone was lying upon it,
• 39 Jesus saith, `Take ye away the stone;` the sister of him who hath died -- Martha -- saith to him, `Sir, already he stinketh, for he is four days dead;`
• 40 Jesus saith to her, `Said I not to thee, that if thou mayest believe, thou shalt see the glory of God?`
• 41 They took away, therefore, the stone where the dead was laid, and Jesus lifted his eyes upwards, and said, `Father, I thank Thee, that Thou didst hear me;
• 42 and I knew that Thou always dost hear me, but, because of the multitude that is standing by, I said it, that they may believe that Thou didst send me.`
• 43 And these things saying, with a loud voice he cried out, `Lazarus, come forth;`
• 44 and he who died came forth, being bound feet and hands with grave-clothes, and his visage with a napkin was bound about; Jesus saith to them, `Loose him, and suffer to go.`
• 45 Many, therefore, of the Jews who came unto Mary, and beheld what Jesus did, believed in him;
• 46 but certain of them went away unto the Pharisees, and told them what Jesus did;
• 47 the chief priests, therefore, and the Pharisees, gathered together a sanhedrim, and said, `What may we do? because this man doth many signs?
• 48 if we may let him alone thus, all will believe in him; and the Romans will come, and will take away both our place and nation.`
• 49 and a certain one of them, Caiaphas, being chief priest of that year, said to them, `Ye have not known anything,
• 50 nor reason that it is good for us that one man may die for the people, and not the whole nation perish.`
• 51 And this he said not of himself, but being chief priest of that year, he did prophesy that Jesus was about to die for the nation,
• 52 and not for the nation only, but that also the children of God, who have been scattered abroad, he may gather together into one.
• 53 From that day, therefore, they took counsel together that they may kill him;
• 54 Jesus, therefore, was no more freely walking among the Jews, but went away thence to the region nigh the wilderness, to a city called Ephraim, and there he tarried with his disciples.
• 55 And the passover of the Jews was nigh, and many went up to Jerusalem out of the country before the passover, that they might purify themselves;
• 56 they were seeking, therefore, Jesus, and said one with another, standing in the temple, `What doth appear to you -- that he may not come to the feast?`
• 57 and both the chief priests and the Pharisees had given a command, that if any one may know where he is, he may shew it, so that they may seize him.

John 11:1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56, 57

• 1 Now a certain man was sick, Lazarus of Bethany, of the village of Mary and her sister Martha.
• 2 And it was that Mary who anointed the Lord with ointment, and wiped his feet with her hair, whose brother Lazarus was sick.
• 3 The sisters therefore sent unto him, saying, Lord, behold, he whom thou lovest is sick.
• 4 But when Jesus heard it, he said, This sickness is not unto death, but for the glory of God, that the Son of God may be glorified thereby.
• 5 Now Jesus loved Martha, and her sister, and Lazarus.
• 6 When therefore he heard that he was sick, he abode at that time two days in the place where he was.
• 7 Then after this he saith to the disciples, Let us go into Judaea again.
• 8 The disciples say unto him, Rabbi, the Jews were but now seeking to stone thee; and goest thou thither again?
• 9 Jesus answered, Are there not twelve hours in the day? If a man walk in the day, he stumbleth not, because he seeth the light of this world.
• 10 But if a man walk in the night, he stumbleth, because the light is not in him.
• 11 These things spake he: and after this he saith unto them, Our friend Lazarus is fallen asleep; but I go, that I may awake him out of sleep.
• 12 The disciples therefore said unto him, Lord, if he is fallen asleep, he will recover.
• 13 Now Jesus had spoken of his death: but they thought that he spake of taking rest in sleep.
• 14 Then Jesus therefore said unto them plainly, Lazarus is dead.
• 15 And I am glad for your sakes that I was not there, to the intent ye may believe; nevertheless let us go unto him.
• 16 Thomas therefore, who is called Didymus, said unto his fellow-disciples, Let us also go, that we may die with him.
• 17 So when Jesus came, he found that he had been in the tomb four days already.
• 18 Now Bethany was nigh unto Jerusalem, about fifteen furlongs off;
• 19 and many of the Jews had come to Martha and Mary, to console them concerning their brother.
• 20 Martha therefore, when she heard that Jesus was coming, went and met him: but Mary still sat in the house.
• 21 Martha therefore said unto Jesus, Lord, if thou hadst been here, my brother had not died.
• 22 And even now I know that, whatsoever thou shalt ask of God, God will give thee.
• 23 Jesus saith unto her, Thy brother shall rise again.
• 24 Martha saith unto him, I know that he shall rise again in the resurrection at the last day.
• 25 Jesus said unto her, I am the resurrection, and the life: he that believeth on me, though he die, yet shall he live;
• 26 and whosoever liveth and believeth on me shall never die. Believest thou this?
• 27 She saith unto him, Yea, Lord: I have believed that thou art the Christ, the Son of God, even he that cometh into the world.
• 28 And when she had said this, she went away, and called Mary her sister secretly, saying, The Teacher is her, and calleth thee.
• 29 And she, when she heard it, arose quickly, and went unto him.
• 30 (Now Jesus was not yet come into the village, but was still in the place where Martha met him.)
• 31 The Jews then who were with her in the house, and were consoling her, when they saw Mary, that she rose up quickly and went out, followed her, supposing that she was going unto the tomb to weep there.
• 32 Mary therefore, when she came where Jesus was, and saw him, fell down at his feet, saying unto him, Lord, if thou hadst been here, my brother had not died.
• 33 When Jesus therefore saw her weeping, and the Jews also weeping who came with her, he groaned in the spirit, and was troubled,
• 34 and said, Where have ye laid him? They say unto him, Lord, come and see.
• 35 Jesus wept.
• 36 The Jews therefore said, Behold how he loved him!
• 37 But some of them said, Could not this man, who opened the eyes of him that was blind, have caused that this man also should not die?
• 38 Jesus therefore again groaning in himself cometh to the tomb. Now it was a cave, and a stone lay against it.
• 39 Jesus saith, Take ye away the stone. Martha, the sister of him that was dead, saith unto him, Lord, by this time the body decayeth; for he hath been dead four days.
• 40 Jesus saith unto her, Said I not unto thee, that, if thou believedst, thou shouldest see the glory of God?
• 41 So they took away the stone. And Jesus lifted up his eyes, and said, Father, I thank thee that thou heardest me.
• 42 And I knew that thou hearest me always: but because of the multitude that standeth around I said it, that they may believe that thou didst send me.
• 43 And when he had thus spoken, he cried with a loud voice, Lazarus, come forth.
• 44 He that was dead came forth, bound hand and foot with grave-clothes; and his face was bound about with a napkin. Jesus saith unto them, Loose him, and let him go.
• 45 Many therefore of the Jews, who came to Mary and beheld that which he did, believed on him.
• 46 But some of them went away to the Pharisees, and told them the things which Jesus had done.
• 47 The chief priests therefore and the Pharisees gathered a council, and said, What do we? for this man doeth many signs.
• 48 If we let him thus alone, all men will believe on him: and the Romans will come and take away both our place and our nation.
• 49 But a certain one of them, Caiaphas, being high priest that year, said unto them, Ye know nothing at all,
• 50 nor do ye take account that it is expedient for you that one man should die for the people, and that the whole nation perish not.
• 51 Now this he said not of himself: but, being high priest that year, he prophesied that Jesus should die for the nation;
• 52 and not for the nation only, but that he might also gather together into one the children of God that are scattered abroad.
• 53 So from that day forth they took counsel that they might put him to death.
• 54 Jesus therefore walked no more openly among the Jews, but departed thence into the country near to the wilderness, into a city called Ephraim; and there he tarried with the disciples.
• 55 Now the passover of the Jews was at hand: and many went up to Jerusalem out of the country before the passover, to purify themselves.
• 56 They sought therefore for Jesus, and spake one with another, as they stood in the temple, What think ye? That he will not come to the feast?
• 57 Now the chief priests and the Pharisees had given commandment, that, if any man knew where he was, he should show it, that they might take him.