1 ബേല് വണങ്ങുന്നു; നെബോ കുനിയുന്നു; അവരുടെ വിഗ്രഹങ്ങളെ മൃഗങ്ങളുടെ പുറത്തും കന്നുകാലികളുടെ പുറത്തും കയറ്റിയിരിക്കുന്നു; നിങ്ങള് എടുത്തുകൊണ്ടു നടക്കുന്നവ ഒരു ചുമടും തളര്ന്ന മൃഗങ്ങള്ക്കു ഭാരവും ആയിത്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു.
2 അവ കുനിയുന്നു; ഒരുപോലെ വണങ്ങുന്നു; ഭാരം ഒഴിപ്പാന് കഴിയാതെ അവ തന്നേ പ്രവാസത്തിലേക്കു പോയിരിക്കുന്നു.
3 ഗര്ഭംമുതല് വഹിക്കപ്പെട്ടവരും ഉദരംമുതല് ചുമക്കപ്പെട്ടവരുമായി യാക്കോബ്ഗൃഹവും യിസ്രായേല്ഗൃഹത്തില് ശേഷിച്ചിരിക്കുന്ന എല്ലാവരുമായുള്ളോരേ, എന്റെ വാക്കു കേള്പ്പിന് .
4 നിങ്ങളുടെ വാര്ദ്ധക്യംവരെ ഞാന് അനന്യന് തന്നേ; നിങ്ങള് നരെക്കുവോളം ഞാന് നിങ്ങളെ ചുമക്കും; ഞാന് ചെയ്തിരിക്കുന്നു; ഞാന് വഹിക്കയും ഞാന് ചുമന്നു വിടുവിക്കയും ചെയ്യും.
5 നിങ്ങള് എന്നെ ആരോടു ഉപമിച്ചു സദൃശമാക്കും? തമ്മില് ഒത്തുവരത്തക്കവണ്ണം എന്നെ ആരോടു തുല്യമാക്കും?
6 അവര് സഞ്ചിയില്നിന്നു പൊന്നു കുടഞ്ഞിടുന്നു; തുലാസ്സില് വെള്ളി തൂക്കുന്നു; തട്ടാനെ കൂലിക്കു വെക്കുന്നു; അവന് അതുകൊണ്ടു ഒരു ദേവനെ ഉണ്ടാക്കുന്നു; അവര് സാഷ്ടാംഗം വീണു നമസ്കരിക്കുന്നു.
7 അവര് അതിനെ തോളില് എടുത്തുകൊണ്ടു പോയി അതിന്റെ സ്ഥലത്തു നിര്ത്തുന്നു; അതു തന്റെ സ്ഥലത്തുനിന്നു മാറാതെ നിലക്കുന്നു; അതിനോടു നിലവിളിച്ചാല് അതു ഉത്തരം പറയുന്നില്ല; കഷ്ടത്തില്നിന്നു രക്ഷിക്കുന്നതുമില്ല.
8 ഇതു ഔര്ത്തു സ്ഥിരത കാണിപ്പിന് ; ദ്രോഹികളെ, ഇതു മനസ്സിലാക്കുവിന് .
9 പണ്ടുള്ള പൂര്വ്വകാര്യങ്ങളെ ഔര്ത്തുകൊള്വിന് ; ഞാനല്ലാതെ വേറൊരു ദൈവമില്ല; ഞാന് തന്നേ ദൈവം, എന്നെപ്പോലെ ഒരുത്തനുമില്ല.
10 ആരംഭത്തിങ്കല് തന്നേ അവസാനവും പൂര്വ്വകാലത്തു തന്നേ മേലാല് സംഭവിപ്പാനുള്ളതും ഞാന് പ്രസ്താവിക്കുന്നു; എന്റെ ആലോചന നിവൃത്തിയാകും; ഞാന് എന്റെ താല്പര്യമൊക്കെയും അനുഷ്ടിക്കും എന്നു ഞാന് പറയുന്നു.
11 ഞാന് കിഴക്കുനിന്നു ഒരു റാഞ്ചന് പക്ഷിയെ, ദൂരദേശത്തുനിന്നു എന്റെ ആലോചനയെ അനുഷ്ടിക്കുന്ന പുരുഷനെ തന്നേ വിളിക്കുന്നു; ഞാന് പ്രസ്താവിച്ചിരിക്കുന്നു; ഞാന് നിവര്ത്തിക്കും; ഞാന് നിരൂപിച്ചിരിക്കുന്നു; ഞാന് അനുഷ്ഠിക്കും.
12 നീതിയോടു അകന്നിരിക്കുന്ന കഠിനഹൃദയന്മാരേ, എന്റെ വാക്കു കേള്പ്പിന് . ഞാന് എന്റെ നീതിയെ അടുത്തു വരുത്തിയിരിക്കുന്നു; അതു ദൂരമായിരിക്കുന്നില്ല; എന്റെ രക്ഷ താമസിക്കയുമില്ല; ഞാന് സീയോനില് രക്ഷയും യിസ്രായേലിന്നു എന്റെ മഹത്വവും നലകും.